به خون‌خواهي مظلوم

دو هفته قبل سیما فراهانی در گزارشي كه روزنامه شهروند آن را منتشر كردنوشت:«درست یک‌سال پیش بود. برای تفریح به پارکی در تهران رفته بودند که قاسم ناپدید شد. پدر خانواده رفت و هرگز بازنگشت. مرد جانبازی که به خاطر بیماری اعصاب و روان نتوانست راه خانه‌اش را پیدا کند. در پارک افسریه ناپدید شد و سر از افغانستان درآورد. فقط به خاطر ظاهرش او را با یک مرد افغانستانی اشتباه گرفتند. از تهران به افغانستان منتقل شد و میان چندین مرد افغان در روستایی دور افتاده در افغانستان رها شد. اما سرنوشت تلخ قاسم به این‌جا ختم نشد. مرد ٥١ ساله در آن روستای غریب، به دليل گرسنگی و سرمای زیاد غریبانه جان باخت. زندگی‌اش برای همیشه تمام شد بی‌آن‌که بداند خانواده‌اش همه جا را به دنبال او زیر پا گذاشته‌اند. پسر قاسم، وقتی برای پیدا کردن پدرش راهی افغانستان شد، بعد از شنیدن خبر مرگ دردناک پدر بیمارش، حال و روز بدی پیدا کرد. یک‌سال تمام جست‌وجو کرده بودند و حالا باید برای رسیدن جنازه پدر به دست‌شان دعا کنند؛جسدی که در میان ٥٠ مرده ناشناس دفن شده و هیچ‌کس نمی‌داند کدام جسد متعلق به قاسم است. این مرد ایرانی جانباز در روستایی دورافتاده، غریبانه خاک شده و حتی حالا خانواده‌اش نمی‌توانند جسد او را هم ببینند. قاسم مظلومانه در سرمای یک روستای غریب جان باخت و یک‌سال جست‌وجوی همسر و فرزندانش بی‌نتیجه ماند. حالا خانواده‌اش از کسانی که او را به افغانستان فرستادند، شکایت دارند و تنها خواسته‌شان برگرداندن جسد قاسم به کشورش است». گزارش از داغي خبر مي‌داد كه دل هر ايراني را به درد مي‌آورد و نمونه‌اي از بي‌توجهي مسئولان به حال و روز جانبازان و خانواده‌شهدا بود.
شكايت از ماموران ناجا
بعد از اين گزارش و هنگامي كه رسانه‌هاي جمعي و فضاي‌مجازي آن را به صورت گسترده منتشر كردند، مسئولان از ماجرا باخبر شدند و يكي پس از ديگري واكنش نشان دادند. اداره کل روابط عمومی و اطلاع‌رسانی بنیاد شهید و امور ایثارگران در همان روزها طی اطلاعیه‌ای عنوان کرد كه بنیاد شهید و امور ایثارگران بار دیگر تأسف و تأثر خود را از درگذشت غریبانه جانباز عزیز قاسم رضایی در کشور افغانستان اعلام کرده و این ضایعه را به خانواده این ایثارگر عزیز تسلیت می‌گوید و تأکید می‌کند موضوع نحوه درگذشت این جانباز دفاع مقدس را که در بهترین سال‌های جوانی برای حفظ این آب و خاک از هستی خود گذشت مجدانه پیگیری خواهد کرد. ملکی، مسئول اداره بنیاد شهید منطقه دو شهر مشهدنيز در گفت‌وگو با ایلنا در این‌باره گفت: آقای رضایی جانباز ۳۰ درصد بودند که ۲۵ درصد از جانبازی او مربوط به بیماری اعصاب و روان بود و در تیر سال گذشته به همراه خانواده عازم تهران می‌شوند و در پارک افسریه مفقود می‌شود. این فرد بعد از دوماه توسط نیروی انتظامی در قم دستگیر شده و به دلیل اینکه هیچ نوع برگه هویتی به همراه نداشته و هیچ نوع اظهاراتی در خصوص هویت خود نکرده است، توسط نیروی انتظامی به اردوگاه اتباع خارجه تحویل داده شده و بعد از مدتی به مرز میلک اعزام و از آنجا به ولایت نیمروز در افغانستان فرستاده می‌شود. وی با اشاره به اظهارات فرزند این شهید ادامه داد: در ولایت نیمروز به دلیل گرسنگی و تشنگی فوت شده و در همان منطقه دفن می‌شود. در آنجا ۵۰ قبر است که مشخص نیست کدام یک از این قبرها متعلق به شهید قاسم رضایی است. ملکی با بیان اینکه خانواده شهید نیز از کلانتری و مامورانی که در قم اقدام به دستگیری این فرد کرده‌ بودند، شکایت کردنده‌اند، خاطرنشان کرد: در دادگاه ماموری که این جانباز را بازداشت کرده بود، اشاره کرده است که جانباز اظهارکرده بوده، افغانی است و هویت ایرانی ندارد و فرمی نیز در این خصوص پر کرده است. مامور نیروی انتظامی نیز در دفاع از خود گفته بود، وقتی فردی بازداشت می‌شود، وظیفه نیروی انتظامی است که در صورت عدم ارائه مدرک از سوی فرد، آن را به اداره اتباع تحویل دهد و ما هم همین اقدام را انجام دادیم. وی با اشاره به موارد مشابه با ماجرای جانباز رضایی گفت: ما موارد مشابهی در گذشته داشتیم که افرادی توسط نیروی انتظامی بازداشت شده بودند اما پس از تماس با ما یا خانواده مدارک شان به نیروی انتظامی تحویل داده می‌شد و این افراد آزاد می‌شدند. اگر این فرد همانجا به نیروی انتظامی می‌گفت که ایرانی بوده و از نیروی انتظامی به ما اطلاع می‌دادند بي‌شك با ارائه کد ملی و مدارک شناسایی این مشکلات ایجاد نمی‌شداما متاسفانه در آن موقع این فرد دچار فراموشی شده و خودش را افغانی معرفی کرده بود.
پرونده قضايي


در ادامه مهدی کاهه، دادستان عمومی و انقلاب مرکز استان قم نيز در اين باره گفت كه در خصوص بررسی نحوه طرد جانباز قاسم رضایی از کشور دستورات ویژه‌ای صادر شده و موضوع جهت روشن شدن دقیق این اتفاق در دست بررسی و تحقیق است.
ورود مجلس به ماجرا
اما كار به اينجا ختم نشد و روز گذشته غلامعلی جعفرزاده ایمن آبادی، نایب رييس فراکسیون ایثارگران مجلس شورای اسلامی با ابراز تاسف از سرنوشت قاسم رضایی جانباز اعصاب و روانی که در افغانستان به شهادت رسید، گفت: اگر سکوت وزارت کشور در این باره ادامه داشته باشد فراکسیون ایثارگران ساکت نخواهد نشست. جعفر زاده ایمن‌آبادی، در خصوص اتفاقی که برای قاسم رضایی یکی از جانبازان جنگ تحمیلی رخ داده بود، گفت: متاسفانه مطلع شدیم سال گذشته بر اثر سهل انگاری نیروی انتظامی و وزارت کشور یکی از جانبازان عزیز ما که از مشهد به تهران آمده بوده، به عنوان این که تبعه افغانستان است، دستگیر می شود و این فرد به این دلیل که جراحات ناشی از جنگ بر اعصاب و روان داشته نمی‌تواند به بازداشت کنندگان بفهماند که جانباز جنگ و ایرانی است. نماینده مردم رشت در مجلس شورای اسلامی ادامه داد: متاسفانه همان‌گونه که در خبرها آمد این جانباز عزیز در حالت بسیار نابسامانی در یکی از روستاهای افغانستان بر اثر سرما و گرسنگی شهید می شود. نایب رييس فراکسیون مستقلین ولایی مجلس اظهار کرد: این حادثه خسارت بسیار عمیقی بر قلب ایثارگران وارد کرده و جانبازان و ایثارگران ما از این موضوع بسیار ناراحت هستند. همچنین در همین رابطه شکایات متعددی به فراکسیون ایثارگران رسیده است. این نماینده مجلس دهم گفت: ما از دستگاه‌های رسیدگی کننده تقاضا داریم کسانی که این قصور را انجام داده‌اند، طبق قانون با اشد مجازات روبه‌رو شوند و بنیاد شهید و امور ایثارگران جهت دلجویی از خانواده این عزیز اقدام کند. همچنین تمهیداتی نیز اتخاذ شود که این نوع از ایثارگران مدارک یا نشانه هایی داشته باشند که بتوانند با آن هویت خودشان را به اثبات برسانند. جعفرزاده بیان داشت: همه ما می دانیم که این ها روح و روان شان را برای آسایش امروز ما از دست داده اند و انتظار می رود خسارات مادی و معنوی که به خانواده شهید قاسم رضایی و به جامعه ایثارگری وارد شده، به زودی جبران شود. نایب رييس فراکسیون ایثارگران مجلس ادامه داد: بنده متاسفم که در این چند روز هم متولیان امر به ويژه وزیر کشور و رييس بنیاد شهید اقدامی در جهت دلجویی و پاسخ گویی انجام نداده‌اند که اگر این سکوت ادامه پیدا کند مجلس و فراکسیون ایثارگران در حق خواهی خانواده این بزرگوار ساکت نخواهد نشست.
پاسخگو باشيد
در اين كشور اگر به هر قشري بي‌توجهي شود و سرنوشت آن‌ها اهميتي براي مسئولان نداشته باشد،كم‌لطفي به جانبازان، خانواده شهدا و ايثارگران را نمي‌توان جز خيانت خوانشي ديگر از آن داشت. آن‌هايي كه در اين رويداد تلخ سهم دارند بايد پاسخگو باشند و دست‌كم جوابي مشخص به خانواده اين شهيد ارائه كنند تا كمي از داغ آن‌ها كاسته شود.