خون تازه در رگ‌هاي مبارزه با تروريسم

خوانش‌هاي متفاوتي از منافع و امنيت ملي در كشور وجود دارد. هر يك از جريان‌هاي مختلف سياسي با برداشت‌هايي كه دارند سعي مي‌كنند به نوعي مسائل نزديك به افكار خود را همگون با منافع ملي بخوانند و در اين ميان مشخص نيست كه اصل منفعت ملت در چه نهفته است. در همين زمينه بارها شاهد آن بوده‌ايم كه در لايه‌هاي كلان نظام تضاد ديدگاه‌هايي بر سر مسائلي مانند پذيرش قطعنامه‌هاي دوران جنگ، قبول مذاكره بر سر مسائل هسته‌اي در دهه 80 ، برجام و ... وجود داشته كه اين رويه سبب سردرگمي مردم نيز بوده‌است. بعد از كشمكش‌ها بر سر مساله برجام، امروز نوبت به موضوعي جديد رسيده‌است كه اذهان عمومي را درگير آن كنند. پرونده جديد به نام پيوستن به كنوانسيون‌هاي جهاني كه برخي مي‌گويند به نفع ايران است و برخي مي‌گويند سبب وادادگي و اسارت مي‌شود.
‌رييس‌ و سرنوشت مبارزه با تروريسم
خاطرمان هست كه در ۲۰ خرداد، بعد از حواشي كه ايجاد شد مجلس شورای اسلامی دو ماه بررسی لایحه مقابله با تامین مالی تروریسم (CFT) را مسکوت گذاشت که کمیسیون امنیت ملی شروط هشت‌گانه‌ای را به انضمام اعلامیه تفسیری مورد نظر وزارت خارجه به آن اضافه کرد؛ اکنون گزارش کمیسیون به هیات رییسه داده شده است. در همين زمينه کمال دهقانی، نایب رییس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی از ارائه گزارش این کمیسیون درباره‌ بررسی‌های صورت گرفته در لایحه مقابله با تامین مالی تروریسم (CFT) به هیات رییسه مجلس شورای اسلامی خبر داد و گفت: از آنجا که در گذشته این لایحه در کمیسیون بررسی و رای‌گیری شده بود، این بار کمیسیون تنها به بررسی مجدد آن پرداخت و بر نظر قبلی خود تاکید کرد، یعنی بر اضافه شدن شروط هشت‌گانه و وجود اعلامیه تفسیری در این لایحه تاکید کرد و موضوع دیگری به آن اضافه یا کم نکرد. دهقانی در پایان گفت که گزارش بررسی مجدد کمیسیون به هیات رییسه داده شده است که هیات رییسه باید درباره در دستور قرار گرفتن آن در مجلس شورای اسلامی تصمیم‌گیری کند.
لايحهCFT در آستانه تاييد


اما مجتبی ذوالنور كه نيازي به معرفي وي نيست با اشاره به خطر خودتحریمی ناشی از پذیرفتن الزامات FATF تاکید کرد: پیوستن به این قبیل کنوانسیون‌ها خودکشی از ترس مرگ است. ذوالنور با اشاره به بررسی نشدن مجدد لایحه «الحاق دولت جمهوری اسلامی ایران به کنوانسیون مقابله با تامین مالی تروریسم» (CFT) در کمیسیون امنیت ملی، اظهارداشت: هدف از مسکوت ماندن دو ماهه بررسی این لایحه، آن بود که هم تکلیف مذاکرات برجامی با اروپایی‌ها معلوم شود و هم اینکه رهنمود‌های رهبر معظم انقلاب در خصوص این قبیل کنوانسیون‌ها لحاظ شود. وی یادآور شد: مقام معظم رهبری در دیدار با نمایندگان مجلس با اشاره به برخی مشکلات این قبیل کنوانسیون ها، تاکید کردند که محتوای مفید این کنوانسیون‌ها را به صورت داخلی قانونگذاری کنید. عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس تصریح کرد: با وجود این تاکید رهبر انقلاب، متاسفانه هیات ريیسه هیچ قدمی برنداشته و تلقی ما این است که هیات رييسه هیچ اقدامی در دو ماه اخیر برای این کار نکرده تا خلأ این امر ایجاد شود و به ناچار این کنوانسیون را تصویب کند. ذوالنور افزود: به نظر می‌رسد، اراده بخشی از هیات رييسه مجلس و دولت بر این کار است، ولی ما هم همان استدلال‌هایی را که در رد لوایح مرتبط با FATF داریم، همچنان به آن‌ها معتقدیم و استدلال‌های‌مان سرجایش هست. وی در خصوص این نکته که آیا اصلاح قانون مبارزه با تامین مالی تروریسم و اصلاح قانون مبارزه با پولشویی برای قانونگذاری داخلی در این حوزه کفایت می‌کند یا خیر، اظهار داشت: این اقدامات کافی نیست و اصلاح قوانین داخلی باید متناسب با منافع و راهبرد‌های خودمان و در راستای شفافیتی باشد که به دنبال آن هستیم. اما واقعیت این است آنچه در اصلاح قانون مبارزه با پولشویی دنبال می‌شود، می‌تواند منافع FATF را تامین کند. ذوالنور تصریح کرد: متاسفانه فضای عمومی کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس، متاثر از دولت و هیات ريیسه مجلس است و کسانی که دغدغه این موضوع را دارند در اقلیت هستند.
لاريجاني و حل مساله
بيشتر انتقادات و هجمه‌هايي كه ذالنور و هم‌كيشان وي به هيات رييسه مجلس وارد مي‌دانند به علي‌لاريجاني است زيرا وي در مسائل مختلفي كه نياز به همراهي با دولت بوده است كنار روحاني ايستاده و اين موضوع به كام برخي خوشايند نيست. بعد از نكته‌هايي كه رهبر انقلاب درباره كنوانسيون‌هاي بين‌المللي بيان كردند همگي انتظار داشتند رييس‌مجلس به كل اين مسائل را كنار بگذارد و ديگر سخني از آن نگويد ولي لاريجاني در همان روزها طي اظهاراتي درباره تکلیف بررسی کنوانسیون مقابله با تامین مالی تروریسم (CFT) گفت كه ما این را با ایشان در میان می‌گذاریم و براساس تدابیر ایشان در مجلس پیگیری می‌کنیم. اين اظهارت لاريجاني به معناي وجود راه‌هاي اميدي براي به نتيجه رساندن CFT در مجلس است كه به نظر مي‌رسد اين روزها خبرهاي خاصي را از بهارستان خواهيم شنيد.
ضعف دولت و زرنگي مخالفان
نكته‌اي كه نبايد در اين بين چشم‌پوشي كرد، موضوع ضعف دولتي‌ها در اقناع نمايندگان است. كابينه روحاني به حدي در دوره دوم درگير مسائل داخلي به ويژه معضل اقتصادي است كه در مسائل زيرساختي مانند اين لوايح آن‌گونه كه بايد نمايندگان عوام( آن‌هايي كه شناختي نسبت به مسائل امنيتي و سياست‌خارجي ندارند) را روشن نساخت و ابهامات اين بخش از پارلمان را رفع نكرد. حال بايد منتظر ماند و ديد كه هيات رييسه مي‌تواند مانند موضوع برجام و مسائل ديگري كه وجه مشتركي ميان دولت و اكثريت مجلس است كار را پيش برده و اين لايحه مهم را بعد از تصويب نمونه داخلي آن كه چندي پيش به تصويب رسيد عاقبت به خير كند يا تندروها با ابزار و لايه‌هاي نفوذي كه دارند و با استمداد از فشارهاي خاص خود ورق را برگردانده و نتيجه را آن‌گونه رقم مي‌زنند كه در پي آن هستند.