انتخاب گزينه قابل دفاع‌تر

دانشگاه آزاد محصول تفكري بود كه آمده بود تا نياز مهم كشور را كه ورود بخش زيادي از جوانان به سيستم آموزش عالي بود پاسخ دهد. دانشگاه البته در مسيري كه از ابتدا طي كرد فراز و نشيب داشت اما به هر حال انديشه قابل دفاعي بود چرا كه در دوره‌اي كه با يك تراكم جمعيتي براي ورود به آموزش عالي طرف بوديم اين دانشگاه توانست به اين نياز كمك كند. هرچند دانشگاه آزاد به لحاظ كيفيتي با مشكلاتي روبه‌رو بود و از بين مردم نيز انتقاداتي به آن مطرح مي‌شد اما در دوره آقاي جاسبي و با نظارتي كه مرحوم هاشمي‌رفسنجاني داشت توانست بر بخشي از مشكلاتش فائق بيايد و ضمن توسعه كمي در مجموع منظومه قابل دفاعي را ارائه كند.
متاسفانه از دوره آقاي احمدي‌نژاد اين تصور ايجاد شد كه اين دانشگاه يك پايگاه قدرت و ثروت است و تلاش زيادي صورت گرفت تا آن مسير تغيير پيدا كند و در راه ديگري قرار بگيرد. هرچند تا زماني كه آيت‌الله هاشمي زنده بود، به دليل تعلق و دقتي كه داشت مانع از اين قضيه شد. بعد از رحلت ايشان ما شاهد تكانه‌هاي جدي در بخش مديريت دانشگاه آزاد بوديم.
نگراني‌هاي بسياري ايجاد شد كه اين دانشگاه چه مسيري را قرار است طي كند و تلاش‌هايي هم براي نوعي هاشمي‌زدايي در دستور كار مديريت اين دانشگاه قرار گرفت. با وجود اينكه اين نهاد با وجود قوت و ضعف‌ها و انتقاداتي كه به آن وارد مي‌شد توانسته بود مسير قابل دفاعي را طي كند، اما در مجموع مديريت دانشگاه آزاد به سمت كساني رفت كه در يك دوره‌اي امتحان خودشان را در مديريت دانشگاه تهران پس داده بودند و آن دوره به لحاظ نوع نگاه و نگرشي كه به مساله اداره دانشگاه وجود داشت و چارچوب‌ها و اصولي كه بايد رعايت مي‌شد، جزو دوران قابل دفاع آموزش عالي نبود. ازجمله اين تغييرات مي‌توان به بركناري استادان و اعضاي هيات علمي واحدهاي دانشگاهي در نقاط مختلف كشور اشاره كرد و آن را ملموس يافت.
در جريان جزييات تغييري كه روز گذشته در دانشگاه آزاد صورت گرفت نيستم اما به نظر مي‌رسد كه آقاي دكتر رهبر در كارش موفق نبوده است و نتوانست اين دانشگاه را در همان مسيري كه بنيان‌گذارانش ترسيم كرده بودند رهبري كند. با توجه به اختلاف ديدي كه در مورد مديريت دانشگاه آزاد ميان هيات امنا و ايشان ايجاد شد نهايتا به نظر مي‌رسد كه بر روي رفتن به سراغ مديري ديگر به جمع‌بندي رسيده‌اند. دكتر طهرانچي سابقه مديريت نسبي موفق را در دانشگاه شهيد بهشتي داشته است و خارج از نگاه سياسي ايشان، از چارچوب‌هاي قابل دفاع‌تري برخوردارند.


هرچند ايشان از جمله مديران دانشگاه زمان آقاي احمدي‌نژاد بود اما به هر حال در دوران روحاني هم مديريتش ادامه پيدا كرد. نوع مديريت ايشان و آشنايي‌اش با چارچوب‌هاي اداره دانشگاه قابل قبول‌تر است و فكر مي‌كنم اين جانشيني، دانشگاه آزاد را از دوگانگي مديريت خارج مي‌كند و تا حدودي به مسير طبيعي‌تر خودش برمي‌گرداند. باز بايد تكرار كرد كه به هر حال مسير دانشگاه آزاد از بعد از وفات آقاي هاشمي‌رفسنجاني تغيير كرد اما اين انتخاب دست‌كم در همين جهت‌گيري جديد دانشگاه آزاد امكان اين را مي‌دهد كه مسير پيش رو به شيوه‌اي طبيعي‌تر طي شود.