«همدلی» درباره بحران تازه شرکت هفت‌تپه و احتمال اخراج ده‌ها تن از کارگران این شرکت گزارش می‌دهد

حراج هفت‌تپه
همدلی| گروه اقتصادی- در روزهای گذشته هفت‌تپه بار دیگر شاهد اعتراض‌های کارگری بود. براساس گفته‌های تنی چند از کارگران این شرکت، مساله آب، واردات بی رویه شکر با قیمت ارزان‌تر، خصوصی سازی همراه با رانت و مافیای حاکم بر مناسبات مدیریتی، عدم پرداخت مزایا و حقوق‌های معوقه کارگران از جمله بحران‌های پیش روی کارگران این شرکت است. بر اساس اخبار رسیده اما آنچه بار دیگراعتراض کارگران هفت‌تپه را موجب شده است ماجرای تکه پاره کردن اراضی این شرکت توسط مدیران بالادستی بوده است اتفاقی که می‌تواند منجر به اخراج ده‌ها نفر از کارکنان هفت‌تپه شود. خبر نابهنگام برگزاری انتخابات آزاد «مجمع نمایندگان» بدون نظارت استصوابی اما از آن خبرهای امید بخش است که در ادامه این گزارش به آن خواهیم پرداخت.
هردم از این باغ بری می‌رسد
دورجدید اعتراض‌ها که از ۲۷ مرداد ماه آغاز شده با اعتصاب کارگران گروه ملی فولاد اهوازهمزمان شده است.


اعتراض‌های کارگری خوزستان که در اواخر سال گذشته و با اعتراض‌های دامنه دار فولاد اهواز به اوج خود رسید، در اوایل امسال با بستن یک جاده توسط هفت‌تپه‌ای‌ها ادامه یافت. مدتی اعتراض‌ها کم رنگ شد تا بار دیگر و با به اوج رسیدن فشار روانی تحریم‌های آمریکا و فرارسیدن تابستان بی آب امسال بار دیگر فضای این استان جنوبی ملتهب شود. همزمان با اعتراض به وضعیت اسفبار آب در شهرهای آبادان و خرمشهر، نبود این مهم‌ترین شریان حیاتی، شرایط کشت و صنعت نیشکر هفت‌تپه را نیز بحرانی تر از پیش ساخته است.
نکته قابل تامل آنکه اعتصاب کارگران هفت‌تپه بخش‌های مختلفی را از واحد «کشاورزی» و «تجهیزات» و «کارخانه» گرفته تا «مهندسی» و «تحقیقات» و «حراست» با خود درگیر کرده تا جایی که کار به دخالت یگان ویژه و پاسگاه هفت‌تپه کشید، اما این اتفاق بسیارمهم، انعکاس ضعیفی در رسانه‌ها داشت.
هفت‌تپه هفتاد تکه می‌شود؟
قرار بود طرح منطقه ویژه آزاد اقتصادی شوش تا محدوده غربِ کرخه باقی بماند اما به ناگاه در دی ماه سال قبل بر اساس طرحی، دولت تصمیم گرفت تا منطقه ویژه محدوده اراضی مجتمع کشت و صنعت نیشکر هفت‌تپه را در بر بگیرد و مسئولش هم همین شرکت انتخاب شد. در میان کارگران این شرکت شایعه شد که قرار است هفت‌تپه را به هفتاد تکه تجزیه کنند.
فعالان کارگری معتقد هستند در حالی که بحران آب نیشکر هفت‌تپه را در آستانه نابودی قرار داده، رقابت پنهان (وموذیانه) باندهای سهامدار برای سود حداکثری و بهره‌کشی نهایی به شدت در جریان است.
تقسیم بندی و شاید حراج اراضی یا به گفته کارگران تاراج ارضی به این گونه است:
تفکیک مزارع به بخش های ۷۰۰ و ۸۰۰ و ۹۰۰ متری، تسطیح مزارع و تغییر کاربری آن‌ها. در نظر کارگران اگر چنین اتفاقی بیفتد به معنی غارت شرکت و تکه پاره کردن سرزمین آبا و اجدادی و بیکاری آن‌هاست.
انتشار این خبر باعث شد تا مدیران این شرکت به میدان بیایند و به روال سابق اعلام کنند که «این‌ها شایعه است و کارگران به چنین اخباری توجه نکنند!»
فعالان کارگری معتقد هستند اگر بحث تجزیه زمین‌ها نادرست باشد، باید سندی ارائه شود. با این حال آنچه بر نگرانی‌ها افزوده خبر کانال رسمی خبر هفت‌تپه (روابط عمومی شرکت) است. این کانال در پیامی نوشته:« تا زمانی که اقساط واگذاری توسط مالکان به طور کامل پرداخت نشود، هرگونه دخل و تصرف در اراضی ممنوع است». این پیام به شکلی ضمنی تایید می‌کند که عملاً واگذاری‌ها در جریان است، و فقط اقساطش مانده تا پرداخت شود!
تحولی امیدبخش در هفت‌تپه
تحول مهمی که این روزها در هفت‌تپه اتفاق افتاده است، برگزاری انتخاباتی بوده که برای اولین بار از سال ۸۷ بدون نظارت استصوابی در این کارخانه اجرا شد. منتها این رویداد مهم که نه فقط نقطه عطفی درون خود هفت‌تپه است، بلکه تحول مهمی در مسایل کارگری دوره اخیر محسوب می‌شود که در سکوت خبری تشکل‌های فعالین کارگری و البته اخبار ضد و نقیض کارفرما و روابط عمومی شرکت گم شد.
با این همه به زعم فعالان کارگری این انتخابات حاوی نکات مهم و حامل معنا برای جامعه کارگری کشور است.
اول اینکه این انتخابات آزاد اخیر نه فقط برای کارگران هفت‌تپه که برای کل کارگران ایران یک دستاورد و گامی به جلو محسوب می‌شود. به همین خاطر باید از نمایندگان برآمده از این انتخابات در برابر هر نوع دست اندازی کارفرما یا عقب‌زدنشان از میز مذاکره دفاع کرد.
دوم، با توجه به اینکه کارفرما عملاً با دور زدن دولت و «شورای اسلامی کار» این انتخابات را برگزار کرده، و چندین بار هم تاکید کرده که ماهیت این «مجمع» موقت است. بنابراین می‌توان دریافت که تا چه حد موقعیت این «مجمع»، شکننده و ناپایدار است و گویی در این موقعیت، سر «مجمع» زیر فشارِ هم دولت و هم کارفرما است.
خصوصا این احتمال ازین رو قوی‌تر می‌شود که کشت و صنعت نیشکر هفت‌تپه با بحران‌های ریشه‌ای داخلی (و مهمترینش بحران آب) طرف است و همین بس که ظرف چند روز گذشته هم کارفرما تلویحاً گفته است با اینکه دلش نمی‌آید و راضی نیست، اما مجبور است بخشی از کارگران را اخراج کند! به نظر می رسد سناریوی هفت‌تپه قرار نیست به این سادگی ها منجر به آسودگی کارگران این منطقه و خانواده هایشان تبدیل شود. چنین چیزی البته بیش از آن که برای این کارگران زیان‌بار باشد برای دولت و مسئولین اجرایی ناخوشایند است که نمی‌توانند مشکلات گروهی از کارگران را بدون حاشیه برطرف سازند. از همین منظر کارگران معتقد هستند در مورد شرایط بحرانی هفت‌تپه وبه احتمال بسیار زیاد اخراج‌های آتی طی همین سال مجمع نمایندگان در قبال این وضعیت پیگیری برخی مطالبات از سوی مسئولین اجرایی اهمیت ویژه‌ای دارد که به این شرح است:
اول- علنی کردن اسناد حساس و محرمانه مالکیت اراضی: درحالی‌که خبر تجزیه اراضی شرکت به گوش می‌رسد، از کارگران شنیده می‌شود که اسناد زمین‌ها در گاوصندوق کارفرما نگهداری می شود که در این صورت اتفاقی عجیب رخ داده است که به هیچ وجه قابل قبول نیست. وقتی کارگران خبر می دهند که برادر کارفرما همین اخیراً اختلاس بزرگی از شرکت انجام داده، «نماینده‌ها» وظیفه دارند اسناد مالی مربوطه را برای کارگران علنی و منتشر کنند.
دوم- مطالبه لغو فوری خصوصی‌سازی و بازگشت شرکت هفت‌تپه به دولت است. این چیزی است که در مورد فولاد اهواز و هپکوی اراک بعد از یک مطالبه گری طاقت فرسای طولانی بالاخره رخ داد. کارگران هفت‌تپه کمتر از کارگران این دو کارخانه هزینه ندادند، پس چرا آنها نباید از دست کارفرمای خصوصی در بیایند؟
دولت موظف است بدهی‌های شرکت را تسویه کند و جلوی جریمه‌های بانکی را بگیرد، اگر مدام ادعای «حمایت از تولید ملی» می‌کنند، پس چرا مافیای واردات شکر را معرفی نمی‌کنند و جلویشان را نمی‌گیرند و هفت‌تپه را نجات نمی‌دهند؟ روایتی دیگری هم وجود دارد. دولتی‌ها می‌گویند تغییر کاربری تولید در منطقه هفت‌تپه به دلیل بحران آب امری اجتناب ناپذیر است. اگر این گونه باشد یا به تعبیری مسایل نگویی وجود نداشته باشد، چاره ای نیست جز این که باید تن به تغییر نوع تولید داد اما آیا می توان با حراج زمین های هفته تپه به این تغییر کاربری
تولید رسید؟!
سوم- حتی برگشت هفت‌تپه به دولت هم باید تحت نظارت خودِ کارگران باشد. کارگران باید بر روی انتخابات یا عزل مدیران نظارت و تاثیر داشته باشند، اگر قرار است یک ریال از جایی به جای دیگری منتقل شود، اگر قرار است قسمتی از اراضی شرکت تغییر کاربری داده شود یا دارایی‌های شرکت فروخته شود باید برای همه کارگران شفاف و روشن باشد، تمام منابع مالی شرکت و میزان فروش و هزینه‌کردها باید برای نماینده‌های کارگری روشن باشد و آنان هم این گزارشات را رو به کارگران علنی کنند.
این گزارش تنها روایتی بود از شنیده‌هایی که وضعیت نه چندان خوشایند کارگران هفت‌تپه باعث می‌شود نتوان به سادگی از کنار آن عبور کرد. زمین‌های هفت‌تپه اگر فروش روند سناریویی تلخ برای زندگی کارگران این منطقه رخ داده است. حتما دولتی ها برای این ماجرا پاسخی دارند. همدلی آماده است در راستای پیگیری شفاف‌سازی و وضعیت معیشت کارگران هفت‌تپه، برای گفت و گو میزبان مسئولان دولتی و سهامداران این منطقه باشند.