دلواپسان مراقب جو مجلس باشند!

طرح سوال از رئیس‎جمهور یکی از مهم‎ترین خبرهای مربوط به دولت دوازدهم است که مورد تحلیل و نقد بسیاری از کارشناسان و تحلیلگران سیاسی جریانات مخالف و موافق قرار گرفته است. بنابراین با نزدیک‎شدن حضور رئیس‌جمهور در مجلس، گمانه‎زنی‎هایی مبنی بر اینکه نیت برخی نمایندگان مجلس از مطرح کردن سوال از رئیس‎جمهور، ضربه زدن به دولت است، شنیده می‎شود. به نظر می‎آید که ما سوال از مقامات را سخت کرده‌ایم. در حالی که در کشورهای مبتنی بر پارلمانتاریسم سوال از رئیس‌جمهور معمول است. نخست وزیر، رئیس دولت، رئیس‎جمهور نه فقط برای بودجه و معرفی دولت، بلکه گاهی اوقات برای مسائلی که در درجات دو و سه اهمیت قرار دارند، در مجلس حضور می‎یابند و برای مجلس توضیح می‎دهند. ما تقریبا به گونه‎ای عمل کردیم که رفتن رئیس‌جمهور به مجلس را بسیار سخت کرده‎ایم. یکبار از آقای احمدی‎نژاد سوال شد که برخورد خوبی با مجلس نداشت. حسن روحانی هم که پاسخ علی لاریجانی را دادند که در مجلس حضور پیدا می‎کنند. نکته‎ مهم این است که شاید بهتر باشد این جلسات را از حالت تشریفاتی به سطح گفت‌وگو نزدیک‎تر، دقیق‌تر و عملیاتی‎تر تبدیل کرد. اکنون رئیس‎جمهور با حضوری که در مجلس پیدا خواهند کرد، اگر در مورد بخش‌ها و موانعی که این سال‌ها در مقابل‎شان بوده صحبت کنند و در چارچوب همان سخنانی که معمولا در مصاحبه‎ها و سخنرانی‎هایشان مطرح می‎کنند سخن بگویند، به نظر می‎آید که کارآمدی چندانی نداشته باشد. رئیس‎جمهور باید بیاید تا بخشی از مسائل پشت پرده را در مجلس که محرم اسرار کشور و در عین حال محلی است که آنجا به نیابت از مردم سوالات مطرح می‎شود، بیان کند. اقدامات رئیس‎جمهور بی‎نقص نبوده است ولی به هر حال حرف زیادی برای گفتن به ویژه در مقابل رقبای خود دارد و می‎تواند یکسال و نیم بعداز انتخابات و مسائلی که بر دولت گذشته، از جمله در مورد برجام و موانعی که ایجاد شد، مسائل بانک‎ها و پشت‎پرده آنها و مسائل مربوط به صندوق‎ها و موسسات مالی را بیان کند. همچنین آقای روحانی باید در مورد فعالیت بخش‎ها، نهادها و نحوه واگذاری اصل 44 و مشکلاتی را که در پیش‎روی جامعه است، توضیح دهد. اگر بخش‎هایی از این مسائل را تحلیل کند، جامعه ما در مورد مسائل و مشکلاتی که وجود دارد آگاهی پیدا می‎کند. این مسائل فقط مربوط به وضعیت اقتصادی کشور نیست. برخی از مشکلات مربوط به اختیارات محدوده دولت نیست. در مورد اقتصاد چندپارچه کشور و دستگاه‎های متعددی است که خودشان را در واقع فاقد قدرت و تصمیم می‎دانند. به طور کلی در مورد مسائل مهم کشور رئیس‎جمهور می‎تواند توضیحاتی ارائه کند. اگر با آن تلقی که از گذشته در مورد حضور رئیس‎جمهور به مجلس وجود دارد و نیز اگر نیروهای جبهه پایداری و دلواپسان بخواهند جلسه را مدیریت کنند، شاید آمدن رئیس‎جمهور به مجلس برای کشور و سیاست کشور آسیب و هزینه داشته باشد. ولی اگر آقای روحانی در فضایی مناسب تحلیلی از وضعیت اقتصادی، سیاسی و بین‎المللی و مسائل بانک‌ها و سرمایه‎گذاری در کشور ارائه کند، به نظر می‎آید هم خوب باشد و هم در آینده با فواصل زمانی کمتری این اتفاق بیفتد. در قانون برنامه پیش‎بینی شده که سالانه رئیس‌جمهور در مجلس حضور یابد و گزارش سالانه برنامه بدهد. به نظر می‎رسد که این کار هم عقب افتاده است. حتی رئیس‎جمهور می‎تواند در قالب گزارش سالانه برنامه، گزارش اقتصادی، سیاسی، امنیتی، بین‎المللی از کشور در مجلس ارائه کند بازتاب زیادی دارد و همچنین ثبت و ضبط می‌شود. بنابراین در نهایت همه توجهات را به خود جلب می‎کند. به این طرح باید با نگاهی مثبت نگریست. عقلای مجلس باید ارزیابی از چگونگی حضور رئیس‎جمهور در مجلس داشته باشند. اگر رئیس‎جمهور بیایند و بخشی از واقعیت‎های جامعه را طرح کند، این حضور فرصتی برای نزدیک ‎شدن اذهان، همکاری و همدلی مجلس و دولت خواهد بود. ولی اگر قرار است که رئیس‎جمهور در مجلس حاضر شود و دلواپسانی بخواهند پرچمداری کنند که کشور را در 10 سال اخیر به این اوضاع انداخته‌اند، و به رئیس‎جمهور بی‎احترامی شود، این اقدام جز هزینه فایده‎ای ندارد.
* عضو شورای شهرتهران