مهدی مالمیر روزنامه نگار

در میان کُهنه سربازان ضرب‌المثلی رواج دارد به این مضمون: «در جنگ نخستین
چیزی که از کف می‌رود، نقشه جنگی است». این مثل از یک‌سو اشاره‌ای دارد به پیش‌بینی ناپذیر بودن جنگ و از سوی
دیگر، بر ضرورت آمادگی نظامیان برای رو در رویی
با ماجراهای ناگهانی انگشتِ تاکید می‌فشارد. در سیاست هم می‌شود گهگاه این ضرب‌المثل را کارا دانست و در برخی جاها آویزه گوش قرار داد. نمونه اعلای آن را هم می‌توان درماجرای برجام به روشنی نشان داد. شاید ضعف بزرگ دولت تدبیر و امیددر ماجرای برجام این باشد که خود را برای رویدادهای پیش بینی نشده مهیا نکرده و همه امیدش را به تعهد طرف مقابل گره زده بود. در حالی که اگر نیک بنگریم، در شرایط جنگ روانی و اقتصادی‌ای که سال‌ها‌ است میان ایران و ایالات متحده درگیر است، این اندازه خوشبینی به نگهداشت سند برجام از تیم مذاکره کننده چندان قابل پذیرش نیست. (آن هم در حالی که یکی از وعده‌ها‌ی انتخاباتی «ترامپ»خروج از برجام بود)... از همان آغاز مذاکرات هسته ای، بودند


اقتصاددانانی که بر این نکته پای
می‌فشردند که. توافق با کشورهای 1+5 نمی تواند معجزه وار مشکلات بی شمار کشور ما را در حوزه اقتصادی سر و سامان دهد. در حوزه داخلی ما معضلات دیرپایی داریم که نَفسِ اقتصاد را به شماره انداخته و تا گره این مشکلات گشوده نشود یک برجام که سهل است، صد برجام نیز قادر به رونق بخشیدن به اقتصاد نیست. وقتی دستگاه بوروکراسی در کشور ما همانند کوهی است که از سنگ های فساد فراهم آمده، وقتی چرخه مدیریتی ما در میان دو، سه هزار نفر دست به دست می چرخد و باز وقتی که قوانین ما انگار برای این تهیه شده که هر کارآفرینی را که در سَر سودای کار و تولید می پروراند نُقره داغ کند و...روشن است که در چنین حال و هوایی، از برجام هم کار نمایانی ساخته نبود! سیاست خارجی و سیاست داخلی آنچنان که بر روی کاغذ سَری جدا از یکدیگر دارند، در عالم واقع چندان تفکیک پذیر نیستند. به عبارت بهتر، سیاست داخلی ، اقتصاد وسیاست خارجی همانند کِشوهای یک میز از هم جدا نیستند و هر روزو هر ساعت بر یکدیگر اثرهای باورنکردنی می گذارند. سیاست خارجی بدون پشتگرمی به سیاست داخلی و اقتصاد بدون توجه به روند های سیاست خارجی، نتیجه ای جز خسران و سرخوردگی در پی ندارد. اشکال کارِ دولت تدبیر و امید چنان چه گفته آمد، این بود که تدبیری برای از کف رفتن نقشه جنگی نیندیشیده و خود را آماده ماجراهای پیش بینی ناپذیر نکرده بود. اگر در داخل کشور اراده استواری برای مبارزه با موانع تولید وفساد دامن گستر پدید آمده بود، امروز می توانستیم با مشکلاتی به مراتب کمتر و با روحیه بهتر به استقبال معضلات برآمده از سقوط پول ملی و گرانی و... بشتابیم.رانت خواری، فساد مالی، مُفت بری از بانک ها ، اعتماد نکردن به جمعیت جوان
و تحصیل کرده و دایره تنگ مسئولین کشور، سهم بیشتری در رقم خوردن روزهای ناشاد امروز دارند و این مشکلات سخت جان هیچ ربطِ منطقی و مستقیمی با خروج ترامپ از برجام ندارند.شاید بیرون رفتن ایالات متحده از برجام سرانجام این برکت را برای ما به ارمغان آورده باشد که از نگاه نامتوازن در سیاست دست بشوییم و سیاست را در مقیاس واقعی آن ببینیم!
سایر اخبار این روزنامه
مهدی مالمیر روزنامه نگار فساد فقط مربوط به نهادهای اجرایی نیست فریدون مجلسی کارشناس بین‌الملل علی شمس اردکانی رئیس کمیسیون انرژی اتاق بازرگانی «آفتابه لگن هفت دست، شام و ناهار هیچی» حکایت مدیران ایرانی است دروغ است پسرم گاوداری ندارد محمدرضا باهنر و احمدی‌نژاد هم به کمپین «فرزندت کجاست» پیوستند عواملی که باعث می‌شود روزنامه‌ها در ایران در مورد برخی موضوعات مثل فساد در توزیع کاغذ و آگهی اتحاد نداشته باشند چیست؟ سنگلج در سوگ عزت با عزت رفت توافق اولیه ترامپ و پوتین درباره خروج ایران از سوریه افتتاح شماره حساب ارزی برای کمک به فقرا وعده‌های سرخرمن در مورد معوقات بانکی دادگاه مفسدان اقتصادی علنی و از شبکه‌های صدا و سیما پخش خواهد شد صعود ارزش لیر فرار مردم ونزوئلا به کشورهای همسایه تجربه حمایت اروپا از کوبا در برابر تحریم‌های آمریکا واکنش سازمان انرژی اتمی به گزارش «چرا نیروگاه اتمی بوشهر به داد صنعت برق نمی‌رسد»