قیام رسانه‌ها علیه ترامپ

دونالد ترامپ 20 ماه است رسانه‌ها را «دشمن مردم» می‌خواند اما آنان در جنبشی که نام آن را «دشمن هیچ‌کس» نهاده‌اند، خود را مدافعان آزادی بیان و دموکراسی نامیده‌اند. جنبشی که هفته پیش با فراخوان روزنامه «بوستون گلوب» برای اختصاص دادن سرمقاله روز 16آگوست روزنامه‌ها به موضوعی ضد ترامپ شکل گرفت و روز پنجشنبه با حضور بیش از 350 روزنامه این کشور و حتی روزنامه‌های جهانی همچون «گاردین» چاپ انگلیس در این جنبش رسانه‌ای خودنمایی کرد. ضربه این جنبش چنان برای رئیس‌جمهوری امریکا سهمگین بود که این‌بار در توئیتی رسانه‌ها را «حزب مخالف» خواند.به‌گزارش «ایران»، اختلاف رسانه‌ها با ترامپ رویداد جدیدی نیست.

فرحناز دهقی
خبرنگار


دونالد ترامپ 20 ماه است، رسانه‌ها را «دشمن مردم» می‌خواند اما آنان در جنبشی که نام آن را «دشمن هیچ‌کس» نهاده‌اند، خود را مدافعان آزادی بیان و دموکراسی نامیده‌اند. جنبشی که هفته پیش با فراخوان روزنامه «بوستون گلوب» برای اختصاص دادن سرمقاله روز 16آگوست روزنامه‌ها به موضوعی ضد ترامپ شکل گرفت و روز پنجشنبه با حضور بیش از 350 روزنامه این کشور و حتی روزنامه‌های جهانی همچون «گاردین» چاپ انگلیس در این جنبش رسانه‌ای خودنمایی کرد. ضربه این جنبش چنان برای رئیس‌جمهوری امریکا سهمگین بود که این‌بار در توئیتی رسانه‌ها را «حزب مخالف» خواند.به‌گزارش «ایران»، اختلاف رسانه‌ها با ترامپ رویداد جدیدی نیست. از دهه 1990 که ترامپ اولین تمایلات خود را برای نامزدی در انتخابات ریاست‌جمهوری امریکا نشان داد، تاکنون رسانه‌ها هرگز روی خوشی به او نشان ندادند. همان‌طور که او نیز پس از نشستن پشت میز ریاست‌جمهوری امریکا سر ناسازگاری را با رسانه‌ها گذاشت. آمارها نشان می‌دهد او   281بار در توئیت‌های خود از کلمه «اخبار جعلی» استفاده کرده تا رسانه‌ها را دروغگو بنامد. به گزارش «ایران» به نقل از سایت شبکه خبری «بی‌بی‌سی» این تهاجم کلامی بی‌سابقه یک رئیس‌جمهوری امریکا علیه رسانه‌ها باعث شده‌است، بسیاری از روزنامه‌نگاران امریکایی درباره شغل خود احساس امنیت نداشته باشند. در ماه جولای یعنی کمتر از یک ماه پیش ترامپ در یکی از سخنرانی‌های خود در جمع هوادارانش در فلوریدا از آنان خواست به خبرنگارانی که در حال پوشش این واقعه هستند، فحش دهند و ناسزا بگویند. جیم آکوستا، خبرنگار سی‌ان‌ان که در این سخنرانی حضور داشت، فیلم فحش‌هایی را که شنیده‌بود توئیت کرد. این احساس امنیت نه فقط به لحاظ امنیت روحی که حتی شامل امنیت فیزیکی نیز می‌شود. در ماه ژانویه پلیس امریکا مردی را دستگیر کرد، که تلفنی کارکنان سی‌ان‌ان را به‌خاطر «اخبار جعلی» تهدید کرده‌ بود. در ماه جولای (تیر ماه) نیز سالزبرگر، ناشر نیویورک‌تایمز در دیداری خصوصی با ترامپ به او هشدار داده بود که ادبیاتی که علیه رسانه‌ها استفاده می‌کند، باعث افزایش خشونت‌های فیزیکی علیه خبرنگاران خواهد شد. نگرانی که او مطرح کرد، چندان پر بیراه نبود. در همان ایام دیدار او با ترامپ حمله مسلحانه علیه روزنامه «کاپیتال گازت» در شهر آناپولیس در ایالت مریلند امریکا صورت گرفت که  5کشته و دو زخمی برجا گذاشت و البته در سال 2015 درست اندکی پیش از آنکه ترامپ به کاخ سفید راه‌یابد نیز 2 خبرنگار در ویرجینیا کشته شدند که آن حادثه نیز به سخنرانی‌های ضد رسانه‌ای ترامپ ارتباط داده شد.این احساس ناامنی باعث شده‌است، رسانه‌های امریکایی که زمانی به آزادی بیان خود می‌بالیدند، حالا رو به خودسانسوری نسبی بیاورند. چیزی که باعث شده‌است، رتبه آزادی بیان امریکا با دو امتیاز کاهش، از بین 180 کشور به  45برسد. خودسانسوری روز پنجشنبه نمودی عینی داشت. بیش از 350 روزنامه سرمقاله خود را به‌خطرات حمله به آزادی بیان اختصاص داده بودند، اما بدون ذکر نام دونالد ترامپ. همه آنها هشدار داده بودند، «کسی» که به آزادی بیان حمله می‌کند، بنیان دیکتاتوری را نهاده‌است. زبان تلخ ترامپ علیه رسانه‌ها در امریکا باعث شده‌است، زید رعد حسین، کمیسیونر حقوق بشر سازمان ملل درباره حمله به رسانه‌ها از سوی رئیس‌جمهوری امریکا هشدار داده و آن را مصداق نقض حقوق بشر نه فقط درقبال خبرنگاران امریکایی که همه خبرنگاران جهان بخواند.


بوستون‌گلوب (امریکا)
روزنامه‌نگار دشمن مردم نیست
هسته اصلی سیاست‌های ترامپ روی آسیب رساندن بر آزادی مطبوعات بنا شده است. رئیس جمهوری ترامپ روزنامه‌نگاران را نه به‌عنوان شهروند امریکایی بلکه به‌عنوان «دشمن مردم» خطاب می‌کند. این عبارت اثرات و عواقب بدی دارد. جایگزینی یک رسانه آزاد با یک رسانه دولتی همیشه اولین کار رژیم‌های فاسد و دیکتاتور است. ما امروز در امریکا رئیس‌جمهوری داریم که به‌سادگی طرز فکری را ایجاد کرده که هر رسانه‌ای را که از او انتقاد کند و دروغ‌هایش را باور نکند، دشمن مردم خطاب می‌کند. امروزه اوضاع روزنامه‌نگاری در هیچ جای جهان مقبول نیست. از آنکارا گرفته تا مسکو، از بانکوک تا بغداد، از آلاسکا تا پکن روزنامه‌نگاران با خطر و تهدید دست و پنجه نرم می‌کنند. در چنین فضایی است که اهمیت اتحاد و انسجام بدنه رسانه‌ها با یکدیگر بیش از پیش اهمیت می‌یابد. مطبوعات لازمه جامعه آزاد است زیرا به سادگی به سیاستمداران اعتماد نمی‌کند و هر ابهام و پرسشی را با کنجکاوی دنبال می‌کند. تصادفی نیست که این رئیس‌جمهوری که ارتباطات مالی‌اش مشکوک و الگوی رفتاری‌اش سرشار از سوءظن است، بشدت در حال ارعاب روزنامه‌نگاران است.


دیلی هرالد (امریکا)
دفاع از متمم اول قانون اساسی امریکا
روزی ما در یکی از سرمقاله‌هایمان در سال 2016 نوشتیم: «چرا ما از تهدید و خطرهای آزادی مطبوعات سخن می‌گوییم؟ چرا لازم است در این باره سخن بگوییم؟ چرا با صدای بلند در این باره سخن می‌گوییم؟ چون به سادگی این اصل در خطر است. تضعیف رسانه یعنی تضعیف  دموکراسی. یعنی به سیاستمداران اجازه داده می‌شود که به سادگی حقایق را پنهان کنند زیرا دیگر حقیقت معنی ندارد. یعنی به احزاب اجازه داده شود که بگویند تمام دروغ‌هایم را باور کن زیرا به ایدئولوژی‌ام باور داری. یعنی به قدرتمداران اجازه داده شود که بگویند مشکل از من نیست، مشکل از کسی است که این خبر را فاش کرده است.» این جملات شبیه همان چیزهایی نیست که طی یک سال و نیم اخیر از زبان رئیس‌جمهوری امریکا شنیده‌اید؟ آیا وقت آن نرسیده تمام قدر پشت رسانه بایستیم تا از متمم قانون اساسی کشورمان که به آزادی بیان و آزادی مطبوعات مرتبط است، دفاع کرده باشیم؟ ترامپ ما را خطری برای امنیت ملی امریکا می‌داند. اما ما معتقدیم او خطر است. همچون استالین، لنین، هیتلر و سایر دیکتاتورها که با تکیه بر ناآگاهی و رمز و رازهای پنهان از مردم به عمر قدرت خود افزودند.


هاردویک گازت (امریکا)
اخبار واقعاً کذب!
به ابتکار عمل بوستون گلوب، روزنامه‌نگاران بیش از 300 رسانه دست به‌دست یکدیگر داده‌اند تا رئیس جمهوری ترامپ را سر جایش بنشانند! او 17 فوریه سال گذشته در توئیتر نوشت: «رسانه‌های خبری تقلبی نه دشمن من، بلکه دشمن مردم امریکا هستند» تا خبر از این بدهد که فصل تازه‌ای از سرکوب رسانه و مطبوعات در امریکا آغاز شده است. اگرچه کاملاً درست است که اخبار تقلبی تهدیدی جدی علیه مردم و امنیت یک کشور محسوب می‌شود، اما او نمی‌تواند به صرف اینکه روزنامه و تلویزیونی که از او و کارهایش انتقاد می‌کند، بخشی از تشکیلات اخبار کذب و دشمن مردم امریکا است. رسانه آزاد اساس دموکراسی امریکاست. این را متمم اول قانون اساسی امریکا به وضوح بیان کرده است. پس چرا اوضاع امروز مطبوعات ما چنین است؟ آیا علت آن در ضعف دموکراسی ما نیست؟ در انتخاب و گزینش کسی که حتی در نشست‌های تبلیغاتی و سخنرانی‌های انتخاباتی‌اش هم تاب انتقاد و صدای مخالف را نداشت و بارها به تمسخر روزنامه‌نگاران و پرسش‌هایشان دست زد.

نیویورک‌تایمز (امریکا)
رسانه آزاد به شما نیاز دارد!
در 1787 سالی که قانون اساسی ایجاد شد، توماس جفرسون، نویسنده اصلی اعلامیه استقلال ایالات متحده امریکا و سومین رئیس‌جمهوری این کشور، خطاب به یکی از دوستانش نوشت: «اگر این تصمیم به من واگذار شود که آیا ما باید دولتی بدون روزنامه داشته باشیم یا روزنامه‌ای بدون دولت، بدون لحظه‌ای درنگ دومی را انتخاب می‌کنم.» او این نامه را قبل از رئیس جمهوری شدنش نوشته بود. اما 25 سال بعد، پس از آنکه به کاخ سفید راه پیدا کرد، تغییراتی در اندیشه‌اش به وجود آمد و با روزنامه‌ها روابطش شکرآب شد. این تغییر قابل درک است. گزارش دادن اخبار در جامعه‌ای آزاد، منجر به درگیری می‌شود. همیشه جامعه آگاه به ریشه‌کن کردن فساد برمی‌خیزد و باعث گسترش آزادی و عدالت می‌شود. یک بار در سال 1964 دادگاهی عالی گفته بود که «مباحثه عمومی یک وظیفه سیاسی است.» به جز روزنامه و خبرنگار چه چیز و شخص دیگری می‌تواند جریان‌ساز این مباحثه عمومی شود؟ ما اعضای تحریریه نیویویک‌تایمز هم به دعوت بوستون گلاب آری گفتیم تا با هفته‌نامه‌ها، روزنامه‌های محلی، روزنامه‌های مترو و... متحد شویم. اگر حق اشتراک هیچ روزنامه محلی را ندارید همین امروز دست به کار شوید. آنجا که فکر می‌کنید روزنامه‌ای کارش را خوب انجام می‌دهد، تشویق و حمایتش کنید.


اگزمینر(امریکا)
مراقب اعمال تعرفه روی روزنامه‌ها باشیم!
با اخبار عجیب و غریبی که این روزها هر دم گوش و چشم ما را به خود مشغول می‌کند، هیچ تعجبی ندارد که بزودی خبر اعمال تعرفه و افزایش قیمت کاغذ و محدودیت‌های تازه روزنامه‌ها، روی تمام رسانه‌های جهان منتشر شود. دولت ترامپ این روزها دستش حسابی با اعمال تعرفه‌های تنبیهی علیه کشورهای دیگر گرم است؛ آنچنان که کشور ما را درگیر یک جنگ تجاری تمام عیار کرده است. یک سال و نیم از دوران سیاه ریاست‌جمهوری ترامپ گذشته و کسی را نمی‌توان پیدا کرد که سیاست‌های خصمانه‌اش علیه دموکراسی و مطبوعات آزاد را نفهمیده باشد. حالا همه می‌دانند بزرگترین دشمن متمم اول قانون اساسی امریکا، این رئیس جمهوری تاجر است. ما اعضای تحریریه اگزمینر، مثل تمام همکاران خود باور داریم که امروز مطبوعات در خطر است و هدف حملات خصمانه‌ای قرار گرفته است.

گاردین (انگلیس)
از صداقت گفتن برای قدرت
اگرچه آزادی مطبوعات دست‌پرورده امریکا نیست اما ملیت‌هایی هستند که اهمیت استقلال مطبوعاتشان در تاریخ طولانی مطبوعات اثرگذار و جریان‌ساز بوده است. اما اکنون رسم امریکایی احترام قائل شدن برای حقیقت و راستگویی تحت خطر و تهدید است. دونالد ترامپ نخستین رئیس‌جمهوری امریکا نیست که آزادی مطبوعات را نشانه گرفته است. اما نخستین کسی است که سیاست‌هایی مداوم و حساب‌شده برای تضعیف، محکومیت و حتی تهدید کردن کار مطبوعاتی در نظر گرفته است. سوءاستفاده روزافزون آقای ترامپ از مطبوعات اکنون مسأله تازه‌ای نیست. او مکرراً مطبوعات را «دشمن مردم» می‌نامد. بارها و بارها مطبوعات را به ساخت و ترویج «اخبار تقلبی» متهم کرده است و درباره‌شان از لفظ «منزجرکننده» استفاده می‌کند. اخیراً هم که مطبوعات را «خطرناک و مغرض» نامیده که می‌توانند «باعث وقوع جنگ» شوند. او روزنامه‌نگاران را «پست‌ترین انسان‌ها» می‌داند و هر بار که فرصتی دست داده از تمسخر و توهین به آنها دریغ نکرده است. جیمز کومی رئیس سابق اف‌بی‌آی فاش کرد که ترامپ از او خواسته بود که شرایط زندانی کردن روزنامه‌نگاران را تسهیل کند تا راه را بر افشای حقیقت و انتقاد علیه خود ببندد. در میان تمام رسانه‌های جهان، او چهار سازمان خبری را دشمن قسم خورده خود می‌داند: سی‌ان‌ان، ام‌اس‌ان‌بی‌سی و نیویورک‌تایمز و واشنگتن‌پست؛ که بارها در ملأ عام آنها را به باد انتقاد و تهدید گرفته است. شایان ذکر است وظیفه مطبوعات مراقبت از امریکا در برابر ترامپ نیست. وظیفه رسانه، گزارش، افشاگری، تحلیل و بالا زدن گوشه‌های فرش از روی غبارها و آلودگی‌هاست. گاردین در این مسیر همراه رسانه‌های امریکاست.

ال‌دیاریو (بولیوی)
دفاع از آزادی مطبوعات
آزادی بیان، دوست و متحد مردم است. توانایی آگاهی یافتن و آگاهی دادن از اساس یک دموکراسی سالم است و روزنامه‌نگاری قدرتمند و مستقل از ضرورت‌های آن. در این زمانه که مطبوعات و روزنامه‌نگاران با انواع تهدید‌ها مواجهند، ضربه‌ای هرچند آرام به پیکره آن می‌تواند منجر به فلج شدن قسمتی شود. مأموریت رسانه تولید و انتقال خبر است. با اتهام ترویج اخبار کذب نمی‌تواند مانع جریان آگاه‌سازی شد. دشمنی با خبرنگاران یعنی حمایت از راهبرد دروغ و فساد و بدا به حال جامعه‌ای که در دو قطبی قدرت و رسانه گیر بیفتد. روزنامه‌نگاران امریکای لاتین بخوبی با چالش‌ها و مصائب روزنامه‌نگاری آگاهند؛ از تهدید و ارعاب سیاستمداران گرفته تا خودسانسوری. رسانه‌های نوشتاری درگیر بحران عمیقی شده‌اند که می‌توان عواقبش را در جوامع مختلف به وضوح دید. امروزه بسیار ضروری است که شهروندان آگاه‌تر از همیشه از رسانه‌های ملی و محلی خود حمایت کنند، مشترک آنها شوند و تولیداتشان را بخرند و هر جا که لازم شد برای حمایت از آنها در برابر سرکوب بایستند. آگاهی بها دارد و نباید اجازه بدهیم در این مسیر پر سنگلاخ روزنامه‌ها تنها باشند. یک دموکراسی موفق بر اساس مردم آگاه و هوشمند بنا می‌شود. مردمی که آنقدر از روزنامه‌های غنی تغذیه می‌شوند که بخوبی می‌توانند در جهت منافع خود، دوستان و خانواده‌شان تصمیم بگیرند. برای چنین چیزی لازم است پایه‌های مطبوعات مستحکم شود و قدرت برای ترویج زور و احتمالاً فساد خود دست به سرکوب آنها نزند.

تلگراف (انگلیس)
آقای ترامپ! ما دشمن مردم نیستیم!
تاکنون هیچ رئیس‌جمهوری امریکا یا هیچیک از اعضای شورای شهرها نبوده که از انعکاس اخبارشان در رسانه‌ها کاملاً خوشنود و راضی باشد. اما این تنها آقای دونالد ترامپ است که به خود اجازه داده اینچنین بر مطبوعات و رسانه‌ها بتازد. او می‌گوید: «این آدم‌های بیمار و بشدت دروغگو» در «رسانه‌های تقلبی» مشغول تولید اخبار کذب هستند. اما امروزه عواقب جنگ ترامپ علیه روزنامه‌نگاران بسیار گسترده شده است. ما روزنامه‌نگاران بخوبی می‌دانیم که کلمات چقدر اهمیت دارند. البته ما این را هم می‌دانیم که وقتی ترامپ ما را «دشمن مردم امریکا» خطاب می‌کند، تا چه اندازه کار ما صدمه می‌بیند. این همان لفظی است که نازی‌ها خطاب به یهودی‌ها می‌گفتند.
این همان عبارتی است که منتقدان جوزف استالین را به جوخه اعدام می‌سپرد. به کار بردن این عبارات در وصف روزنامه‌نگاران و رسانه‌ها باعث تشدید خشونت فیزیکی علیه آنها می‌شود. بویژه پس از آنکه همکاران ما در روزنامه کاپیتال در مریلند هدف حمله قرار گرفتند و کشته شدند، نگرانی‌های ما بیشتر هم شد. همه ما به‌عنوان شهروند، در این درگیری سهمی داریم. اگر یک نفر به سادگی مطبوعات را دشمن مردم خطاب کند، چه چیزی می‌تواند مانع این شود که دوستان، خانواده یا حتی خود شما هم متهم به دشمنی با مردم شوید؟