آمریکا با چه اهدافی در سوریه پایگاه نظامی احداث می‌کند؟

در خبرها آمده بود که آمریکا پس از ایجاد حدود 20 پایگاه نظامی برای خود در سوریه، این بار در تلاش است سه فرودگاه را در شرق سوریه گسترش داده و یک پایگاه نظامی دیگر در «منبج»، در شمال سوریه احداث کند.
ائتلاف بین‌المللی برای مبارزه با داعش موسوم به ائتلاف آمریکایی، هم‌اکنون که پرونده جنگ سوریه به پایان خود نزدیک می‌شود، درحال گسترش تعداد پایگاه‌های نظامی زمینی و هوایی خود در سوریه است.براساس اطلاعات منتشره آمریکا قصد دارد در «منبج» واقع در غرب رود فرات در شمال شرق حلب یک پایگاه نظامی بزرگ ایجاد کند.به گزارش منابع اطلاعاتی و نظامی غربی،آمریکا هم‌اکنون حدود 20 پایگاه در سوریه ایجاد کرده است که برخی از آنها عبارتند از:
1- التنف در جنوب سوریه در نزدیکی مثلث مرزی سوریه، عراق و اردن.
2- پایگاه نظامی در میدان نفتی «العمر» در نزدیکی شهرک «الشحیل» واقع در دیرالزور.


3- «تل سمن» در شمال شهر رقه.
4- پایگاه «الجبلیه» در شمال حلب در نزدیکی مرزهای ترکیه.
5- پایگاه «حرب عشق» در شمال حلب.
6- پایگاه «منبج» در شمال حلب.
7- پایگاه «عین عیسی» در شمال رقه.
8- دو پایگاه «دیریک» در استان الحسکه.
9- پایگاه «کوبانی» در شمال شرق منبج.
10- پایگاه «سیرین» در شرق رود فرات.
11- پایگاه «تل تمر» در الحسکه.
12- پایگاه «الطبقه».
13- پایگاه «صباح الخیر».
روسیه می‌گوید آمریکا در این سالها بیش از 20 پایگاه نظامی در سوریه و عمدتا درمنطقه تحت کنترل کردهای مورد حمایت در مرز ترکیه و برخی گروههای تحت الحمایه خود احداث کرده است.
نیکلای پتروشف دبیر شورای امنیت روسیه در این باره می‌گوید که واشنگتن، کردها‌ی سوریه و شورشی‌های مورد حمایت خود را از طریق این پایگاهها با تسلیحات پیشرفته،پشتیبانی می‌کند.
چندی قبل یکی از فرماندهان یگان‌های مدافع خلق سوریه که مورد حمایت آمریکایی‌ها هستند به روزنامه "شرق الاوسط" گفته بود: "ارتش آمریکا فقط 7 پایگاه، فرودگاه و مرکز نظامی در 7 منطقه تحت کنترل نیروهای کرد دمکراتیک سوریه در شرق رود فرات ایجاد کرده است."وی در توضیح این مطلب گفته بود:"بزرگترین این مراکز در عین العرب(کوبانی) است که فرودگاهی بزرگ و پیشرفته ساخته شده است."
وی افزود: این پایگاه‌های آمریکایی شامل دو فرودگاه در حسکه، یک فرودگاه در قامشلی، دو فرودگاه در المالکیه(دیریک) در استان حسکه و یک فرودگاه در تل ابیض در استان رقه و نزدیک مرز ترکیه است.به گفته وی یک مرکز نظامی نیز در شهر منبج در استان حلب ایجاد شده که 1300 نظامی ائتلاف آمریکایی در آن حضور دارند.
سال گذشته روسیه اعلام کرده بود که پایگاه نظامی آمریکا در منطقه التنف سوریه در مرز اردن و عراق، غیرقانونی بوده و بخاطر فعالیت این مرکز نظامی، ده‌ها هزار پناهجوی سوری نمی‌توانند کمک‌های انسانی دریافت کنند.
سرگئی لاوروف وزیر امور خارجه روسیه نیز در آنزمان با بیان اینکه اهداف استقرار سلاح‌های سنگین آمریکایی در سوریه مبهم است، گفته بود: جنگ افزارهای سنگین ایالات متحده در شرایطی مستقر می‌شود که در منطقه استقرار آن، دیگر تروریست‌های داعشی وجود ندارندکه آمریکا مدعی مبارزه با آنها باشد.
وزارت امور خارجه روسیه به نقل از لاوروف اعلام کرده بود: به عقیده کارشناسان، تسلیحات سنگین آمریکایی مستقر در سوریه قابل استفاده در مبارزه با تروریست‌های داعشی نیست و برای افزایش توان و حضور نظامی آمریکا کاربرد دارد.
ازسوی دیگر"ریک فرانکونا" وابسته سابق نظامی آمریکا در سوریه به شبکه تلویزیونی سی ان ان به صراحت گفته بود: آمریکا تلاش می‌کند در سوریه حضور داشته باشد، اما حضور در سوریه یعنی جنگ با داعش؛ و تا زمانی که داعش (درسوریه) وجود دارد، آمریکا نیز هست.
اهداف استقرار نیروهای نظامی آمریکا در منطقه چیست؟
"ران پال" که سابقه 22 ساله نمایندگی مجلس آمریکا را دارد، در این باره می‌گوید: پنتاگون از کنگره درخواست کرده تا بودجه حضور 60 تا 65 هزار نیرو را در سوریه تصویب کند. این درحالی است که از زمان حضور داعش وبه بهانه مبارزه با تروریسم تا کنون، آمریکا 2 هزار نیرو را در سوریه نگه داشته و عمده حملاتش نیز از طریق بمباران هوایی پیش رفته، بمب‌هایی که با توجه به تولید مستمر تسلیحات جدید از رده خارج شده بودند.
حالا که کم کم داعش شکست را در سوریه تجربه می‌کند و بهانه مبارزه با تروریسم به تدریج رفع می‌شود، بهانه‌ای دیگر یعنی ایجاد صلح و ثبات در منطقه، پایگاه‌های نظامی جدید آمریکا در شمال سوریه ایجاد می‌شود تا امکان دخالت در امورسوریه بیش از پیش فراهم شود.
"ران پل" قسمتی از متن بودجه پنتاگون برای سال 2019 را که به تصویب کنگره رسیده را عینا نقل کرده است. عنوان این قسمت، «نیازمندی‌ها برای سوریه» است: «کمپین ائتلاف نظامی برای تضعیف، ازهم‌پاشیدن و نهایتاً شکست داعش در سوریه حضور دارد. یکی از محورهای راهبردی وزارت دفاع با هدف شکست دولت اسلامی عراق و شام، تربیت، تجهیز، نگهداشت و توانمندسازی مخالفان دولت سوریه (VSO) است، مخالفانی که در قانون جاری صلاحیت دریافت حمایت را دارند. با اتمام سال مالی 2018، برنامه داریم تا این نیروها (یعنی نیروهای نظامی آمریکایی حامی مخالفان اسد) به 60 تا 65 هزار نفر برسند: 30 هزار برای اجرای عملیات جاری علیه دولت اسلامی عراق و شام در MERV و 35 هزار نیروهای امنیتی داخلی در مناطقِ آزادشده یعنی 20 پلیس یا نیروهای امنیتی در ازای هر هزار غیرنظامی.»
ران پل می‌نویسد: "در شرایطی که طبق نظرسنجی‌ها از رای‌دهندگان آمریکایی تعداد مخالفان مداخله خارجی ازسوی پنتاگون، دو برابر موافقان است، این گونه برنامه‌ریزی برای استقرار در سوریه چه معنایی جز مخالفت با افکار عمومی آمریکا دارد؟"
سیاستمدار و تحلیلگر با سابقه آمریکایی هدف از لشکرکشی به سوریه را تغییر رژیم این کشور می‌داند و می‌نویسد: «مطمئناً و براساس نظرسنجی‌ها در ایالات متحده و سوریه، احتمال پیروزی ترامپ در انتخابات بعدی آمریکا کمتر از احتمال پیروزی اسد در انتخابات بعدی سوریه است. ترامپ درحالی برای تغییر رژیم سوریه گام برمی‌دارد که خود در تبلیغات انتخاباتی‌اش تندترین انتقادات را به سیاست خارجی نومحافظه‌کارانه اوباما و هیلاری کلینتون بیان کرده بود. وی در یکی از میتینگ‌های انتخاباتی‌اش به صراحت وعده داد «ما یک سیاست خارجی جدید را پیگیری می‌کنیم که بالاخره از اشتباهات گذشته درس گرفته است. ملت! بدانید ما به پیگیری سرنگون‌کردن رژیم‌ها و حکومت‌ها پایان می‌دهیم. هدف ما ثبات است نه آشوب، زیرا ما می‌خواهیم کشور خود را دوباره بسازیم. اکنون وقتش رسیده است.»
اکنون بیش از هر زمان دیگری مشخص می‌شود برای رسیدن اولین چکمه آمریکایی به خاک هر سرزمین، دلیل و بهانه‌ای وجود داشته که به نظر می‌رسیده نهایتاً طی چند سال رفع می‌شود و نیروهایی که آمده‌اند، رفتنی‌اند. اما آمریکایی‌ها ماندنی شده‌اند و گویی یک کشور دیگر را به ایالات خود اضافه کرده‌اند، بدون اینکه صدایی از کشورهای متمدن اروپایی بیرون بیاید!
ران پل برنامه‌های دونالد ترامپ در سوریه را در ادامه برنامه‌های اوباما می‌بیند و می‌نویسد:رئیس‌جمهور جدید دارد کاری را که اوباما در حمایت از تکفیری‌ها (البته با عناوین شیکی مانند مخالفان سیاسی دولت اسد) انجام داد، به نقطه اوج خود می‌رساند
آمریکا با استقرار نیروهای نظامی خود در نقاط مختلف جهان به ویژه خاورمیانه اهدافی مانند: دوشیدن رژیم‌های عرب، بحران زایی، اعمال فشار سیاسی و نظامی به مخالفان منطقه‌ای و ایجاد جو مسابقه تسلیحاتی برای فروش تسلیحات در راستای منافع استراتژیک و اقتصادی خود را تعقیب کرده است.
آمریکا از زمان بعد از جنگ جهانی دوم و به خصوص در دو دهه اخیر، یعنی پس از سقوط شوروی که فضای مناسب‌تری برای گسترش نفوذ آمریکا فراهم شد، همواره در پی استقرار نیروهای نظامی و تاسیس پایگاه‌های نظامی در نقاط مختلف جهان برآمده است و از این نیروها به صورت مستقیم علیه برخی کشورها و یا به عنوان ابزاری برای اعمال فشار به مخالفان خود در نقاط مختلف جهان استفاده کرده است.
آمریکا همواره با ایجاد دشمنان فرضی به دنبال اهدافی مانند بحران زائی و ایجاد جو بدبینی و سوء ظن و دامن زدن به مسابقه تسلیحاتی و فروش سلاحهای انبار شده آن کشور است. در این رابطه در دوران جنگ سرد آمریکا از شوروی و خطر نفوذ کمونیسم به عنوان بهانه‌ای برای استقرار نیروهای نظامی خود استفاده می‌کرد ولی با سقوط شوروی و حذف خطر کمونیسم این کشور هرگز قصد ترک پایگاه‌های نظامی خود در خارج از کشور را نداشت و لذا در پی بهانه‌ای جدید برای تداوم و گسترش حضور نظامی خود مناطق مختلف جهان برآمد.
در این راستا، دولتمردان ایالات متحده برای توجیه مداخلات نظامی خود در کشورهای‌های مختلف جهان، بزرگترین سیاست دروغین تاریخ ایالات متحده را با پوشش "جنگ جهانی علیه تروریسم" شکل دادند. در حقیقت این کشور با توسل به یک بهانه ساختگی، یک جنگ جهانی را علیه کسانی که مخالف سلطه آمریکا در جهان بودند، طرح جدیدی را آغاز کردند و بهانه خود را برای تداوم حضور نظامی و گسترش تعداد پایگاه‌ها و نیروهای خود جنگ علیه تروریسم اعلام کردند.
لذا می‌توان گفت آمریکا با ایجاد بهانه لازم توانسته است حضور نظامی خود در مناطق مختلف جهان به ویژه خاورمیانه را حفظ و تقویت نماید و در این راستا با استفاده از آنها ابزار لازم را برای پیشبرد سیاست‌های منطقه‌ای و منافع خود کسب نماید. در این رابطه پس از حادثه 11 سپتامبر،واشنگتن پروژه "جنگ جهانی علیه تروریسم" خود را برای اولین بار در افغانستان و سپس در عراق انجام داد.کشورهای دیگر، که مواضعی بر خلاف واشنگتن داشتند از جمله ایران، کره شمالی، سوریه و ونزوئلا مکررا به مداخله احتمالی نظامی آمریکا تهدید می‌شدند.
با توجه به این نوع نگاه آمریکا و اهداف آن از استقرار این نیروها می‌توان گفت در سال‌های آینده نیز به بهانه‌های مختلف شاهد افزایش تعداد پایگاه‌ها و نیروهای آمریکایی در منطقه خواهیم بود و همچنین مانند گذشته نیز از این ابزار برای پیشبرد سیاست‌های خود استفاده خواهد کرد.
افزایش پایگاه‌های نظامی آمریکا در شمال سوریه
نقض حاکمیت ملی سوریه به بهانه مبارزه با داعش، باعث شده این پرسش به صورت جدی مطرح شود: «آیا مبارزه با داعش، بهانه‌ای برای تغییر مرزهای کشورهای اسلامی است؟» یا حتی در سطحی بالاتر پرسید: «آیا داعش یک پروژه از پیش طراحی شده برای تجزیه کشورهای اسلامی محور مقاومت بود؟»
در شرایطی که طبق قوانین مصرح بین المللی، هیچ کشوری بدون اجازه دولت مرکزی و قانونی کشور میزبان، حق عملیات یا تاسیس پایگاه‌های نظامی در کشور دیگری را ندارد؛ به نظر می‌رسد آمریکا برای تحریک کردهای سوریه و جذب آن‌ها به مدار خود و کمک رسانی به گروه‌های تروریستی اقدام به ایجاد پایگاه نموده است.
طی یک هفته اخیر، تصاویر مستندی از دو پایگاه نظامی غیرقانونی در شمال سوریه منتشر شده است که به آمریکا تعلق دارد. هر دو پایگاه در مناطقی است که کردهای مسلح سوری، مسلط هستند و به نظر می‌رسد برای تشکیل تجزیه سوریه درحال نبرد هستند.
مرکز تحقیقاتی «استراتفور» در گزارشی مستند اعلام کرد فرودگاهی متروکه در شمال سوریه و در جوار شهر «رمیلان»، ازسوی نیروهای آمریکایی بازسازی شده و هواپیماهای آمریکایی در آن مستقر شده‌اند. در این گزارش که تصاویر ماهواره‌ای نیز به آن ضمیمه شده است، نشان می‌دهد طول باند این فرودگاه بین 700 تا 1300 متر است که برای پرواز هواپیماهای پیشرفته جنگی و هلی کوپترها مناسب است.
این اندیشکده آمریکایی در گزارش خود محل دقیق این فرودگاه را مشخص کرده است. این فرودگاه در جوار شهر کردنشین «رمیلان» قرار دارد که تا چندی قبل تحت کنترل گروه کردگرای "ی. پ.گ"قرار داشت و هم‌اکنون ذیل ائتلاف موسوم به «سوریه دموکراتیک» اداره می‌شود. رمیلان در استان «حسکه» قرار دارد و ازسوی کردها منطقه خودمختار اعلام شد. موقعیت این شهر بسیار استراتژیک بوده و کم‌تر از 40 کیلومتر با کشورهای عراق و ترکیه فاصله دارد!
مجله «تایمز» نیز در گزارشی اعلام کرد این پایگاه‌های آمریکا در سوریه است که طبق توافق و درخواست گروه معارض موسوم به «سوریه دموکراتیک» - که اکثریت آن را کردها تشکیل می‌دهند - مستقر شده است، صریحا نقض قوانین بین الملل است؛ زیرا دولت مرکزی سوریه برای تاسیس این پایگاه مجوزی به واشنگتن نداده است.
ژنرال «استیو وارن» در گفت‌و‌گو با تایمز می‌گوید: در این پایگاه، "ده‌ها سرباز حرفه‌ای پنتاگون" مستقر شده‌اند؛ اما به علت ملاحظات نظامی و جنگی، نمی‌توان هیچ اطلاعاتی در مورد آن‌ها منتشر کرد. همچنین «ابو جاد الحسکاوی» از فعالین سیاسی سوری اهل حسکه نیز در گفت‌و‌گو با تایمز در مورد این پادگان گفت: «درحال حاضر، فرودگاه آن رسما افتتاح شده و هلی کوپترهای آمریکایی از آن برای عملیات‌های خود استفاده می‌کنند. همچنین یک مرکز فرماندهی در آن مستقر شده و به نظر می‌رسد به‌زودی برای پرواز بمب افکن‌ها مورد استفاده قرار گیرد.»
ائتلاف سوریه دموکراتیک، یک ائتلاف از معارضان مسلح است که با حمایت آمریکا تشکیل شد؛ اما به نظر می‌رسد به ابزار مناسبی برای پیشبرد طرح‌های تجزیه طلبانه کردها با حمایت آمریکا و غربتبدیل شده است.
با توجه به نکات فوق، شاید بتوان ادعاهای مقامات غربی را بهتر درک و تحلیل کرد و از کنار هم قرار دادن این حرف‌ها می‌توان فهمید کشورهای استعمارگر قصد دارند به بهانه مبارزه با داعش نیروی زمینی به سوریه اعزام کرده و با نقض حاکمیت ملی این کشور، بخش شمالی و شرقی آن را اشغال کنند.
به این ترتیب، می‌توان این پرسش را به صورت جدی مطرح کرد: «آیا مبارزه با داعش، بهانه‌ای برای تغییر مرزهای کشورهای اسلامی نیست؟» یا حتی در سطحی بالاتر پرسید: «آیا داعش یک پروژه از پیش طراحی شده برای تجزیه کشورهای اسلامی محور مقاومت نبود؟»
پایگاه‌های نظامی آمریکا در جهان
ارتش آمریکا 800 پایگاه نظامی در کشورهای مختلف جهان برای خود ایجاد کرده است که پس از 11 سپتامبر در هفت کشور جهان نیز پایگاه‌های جدیدی احداث نمود..در مجموع، 65.255 پرسنل نظامی ایالات متحده درحال حاضر در کشورهای مختلف مستقر می‌باشند. همچنین این امکانات نظامی، تعداد 845،441 ساختمان مختلف و تجهیزات مرتبط را شامل می‌گردد. بزرگی این امکانات گسترده نظامی (مساحت) حدود 30 میلیون هکتار است.
اگر چه سردمداران آمریکایی حضور نظامی خود در خاورمیانه را در قالب همکاری‌های امنیتی با متحدان خود در منطقه توجیه می‌کنند اما ابعاد وسیع این حضور، ماجراجویی و نظامی گری فرامنطقه‌ای آمریکا را ترسیم می‌کند. استقرار پایگاه‌های نظامی آمریکا در اغلب کشورهای حوزه خلیج فارس و برخی کشورهای آسیای میانه و قفقاز نشان می‌دهد که این کشور با گسترش راهبرد تهدید امنیت و استراتژی نظامی گری در صدد تبدیل شدن به یک اهرم منطقه‌ای برای اعمال فشار بر کشورهای منطقه است.
هم‌اکنون آمریکا پایگاه‌های نظامی هوایی و دریایی مجهزی را در کشورهایی چون قطر، بحرین، کویت، امارات، عراق، عربستان سعودی، عمان، ترکیه، افغانستان، پاکستان و قرقیزستان مستقر کرده است. در این میان پایگاه‌های نظامی بحرین، قطر و ترکیه به دلیل گستردگی و تجهیز از اهمیت به سزایی برخوردارند.
تنها در شش کشور عربی منطقه، یعنی قطر، عربستان سعودی، کویت، بحرین، امارات و عمان 21 پایگاه نظامی در اختیار آمریکا ست که هم‌اکنون از بزرگترین مراکز تامین و تجهیز ارتش آمریکا در منطقه محسوب می‌شوند. از میان شش کشور یاد شده کویت شش پایگاه در اختیار نیروهای آمریکایی گذاشته است، که علی‌رغم مساحت اندک خود بیشترین امکانات را دردسترس آمریکایی‌ها در منطقه قرار داده است. این پایگاه‌ها در جریان حمله نیروهای آمریکا به عراق از یک نقش محوری در حمله و پشتیانی نیروهای ارتش آمریکا برخوردار بودند. بعد از کویت، قطر بیشترین پایگاه‌ها را در اختیار نیروهای ارتش آمریکا قرار داده است که تعداد آن‌ها تا قبل ازجنگ عراق پنج پایگاه اعلام شده بود.
این پایگاه‌های پنج گانه نظامی در سال‌های اخیر بارها و بارها ازسوی ارتش آمریکا برای انجام مانورهای نظامی و همچنین حمله به عراق مورد استفاده قرار گرفتند. آخرین باری که این پایگاه‌ها به طور گسترده به فعالیت در آمدند به تابستان سال 1385 باز می‌گردد که در ماجرای جنگ 33روزه حزب‌الله و اسرائیل بارها و بارها مقادیر کلانی از امکانات و تجهیزات نظامی را به اسرائیل منتقل کردند و عملا به مهم‌ترین مرکز پشتیانی اسرائیل در خلیج فارس تبدیل شدند.
کشور بحرین نیز چهار پایگاه نظامی را در خاک و جزایر خود به آمریکایی‌ها واگذارکرده است که از جمله آن‌ها می‌توان به پایگاه دریایی المنامه، پایگاه لجستیکی المحرق و همچنین نقاطی که ناوهای یواس اس واشنگتن و یواس اس آبراهام لینکلن مستقر شده‌اند اشاره کرد. این پایگاه‌ها هم‌اکنون از مهمترین پایگاه‌های آمریکا در منطقه خلیج فارس محسوب می‌شوند که در مواقع حساس ازسوی نیروهای آمریکایی مورد استفاده قرار خواهند گرفت.
عربستان سعودی با سه پایگاه، عمان دو پایگاه و امارات با یک پایگاه هوایی درمنطقه الظفره، از دیگر پایگاه‌های مهم نظامی آمریکا در خلیج فارس محسوب می‌گردند که این توانایی را به آمریکایی‌ها داده‌اند که در سراسر منطقه به گونه‌ای زنجیروار متحرک باشند و عملیات‌های نظامی این کشور را در منطقه خلیج تحت پوشش قرار دهند.
کدام کشور بیشترین پایگاه نظامی در جهان را دارد؟
آمریکا حدود 800 پایگاه نظامی خارج از مرزهای جغرافیای خود دارد. جنگ جهانی دوم 70 سال پیش به پایان رسید، جنگ کره 62 سال پیش، اما مطابق با اطلاعات پنتاگون در آلمان هنور 172 پایگاه نظامی آمریکا، در ژاپن 113 پایگاه و در کره جنوبی 83 پایگاه مستقر هستند. واحد‌های دیگر نظامی در 80 کشور جهان از جمله، استرالیا، بلغارستان، کلمبیا و کنیا بصورت پایگاه‌های کوچکتر قرار دارند.
تعداد اندکی از آمریکایی‌ها می‌دانند که آمریکا بیش از هرکشور، ملل و یا امپراطوری دیگر در تاریخ جهان پایگاه‌های نظامی در خارج از کشور دارد. قیمت کل مخارج آنها تا 156 میلیارد دلار در سال برآورد می‌شود که یک چهارم بودجه نظامی ایالات متحده است.
مالیات دهندگان آمریکایی بطور متوسط از 10 تا 40 هزار دلار در سال برای تامین مخارج پایگاه‌های نظامی آمریکا در خارج از کشور پرداخت می‌کنند. بسیاری از 800 پایگاه نظامی آمریکا به صورت «مونوشهر» ساخته شده‌اند.به عنوان مثال، پایگاه نیروی هوایی آمریکا در «رامشتاین» آلمان و یا پایگاه هوایی «کادِن» در ژاپن نیاز به تامین مخارج ساخت و نگهداری زیر ساخت، مدارس، بیمارستان، نهادهای گوناگون برای خانواده نظامیان دارند.
همچنین پایگاه‌های کوچکی مانند «اراضی امنیت مشترک» وجود دارند که در آنجا به پهپاد‌ها، هواپیماهای تجسسی خدمات رسانده می‌شود و انبارهای اسلحه در آنها مستقرند. در دیگر پایگاه‌هایی که در سراسر جهان پراکنده هستند، فرودگاه‌های نظامی، بنادر دریایی و تعمیرگاه‌های تکنیک آلات نظامی و میدان تمرین و انبار وجود دارد.
اکنون آمریکای ترامپ بر خلاف شعارهای انتخاباتی او قصد ندارد دست از نظامیگری و مداخله در امور داخلی کشورها بردارد بلکه تلاش دارد این هدف شوم را در مقیاسی وسیع‌تر و از طریق دوشیدن رژیم‌های عرب انجام دهد؛همانند آنچه که اکنون در سوریه انجام می‌دهد.

*حالا که کم کم داعش شکست را در سوریه تجربه می‌کند و بهانه مبارزه با تروریسم به تدریج رفع می‌شود، بهانه‌ای دیگر یعنی ایجاد صلح و ثبات در منطقه، پایگاه‌های نظامی جدید آمریکا در شمال سوریه ایجاد می‌شود تا امکان دخالت در امورسوریه بیش از پیش فراهم شود
*ترامپ درحالی برای تغییر رژیم سوریه گام برمی‌دارد که خود در تبلیغات انتخاباتی‌اش تندترین انتقادات را به سیاست خارجی نومحافظه‌کارانه اوباما و هیلاری کلینتون بیان کرده بود. وی در یکی از میتینگ‌های انتخاباتی‌اش به صراحت وعده داد «ما یک سیاست خارجی جدید را پیگیری می‌کنیم که بالاخره از اشتباهات گذشته درس گرفته است. ملت! بدانید ما به پیگیری سرنگون‌کردن رژیم‌ها و حکومت‌ها پایان می‌دهیم. هدف ما ثبات است نه آشوب، زیرا ما می‌خواهیم کشور خود را دوباره بسازیم. اکنون وقتش رسیده است»
*آمریکا با استقرار نیروهای نظامی خود در نقاط مختلف جهان به ویژه خاورمیانه اهدافی مانند: دوشیدن رژیم‌های عرب، بحران زایی، اعمال فشار سیاسی و نظامی به مخالفان منطقه‌ای و ایجاد جو مسابقه تسلیحاتی برای فروش تسلیحات در راستای منافع استراتژیک و اقتصادی خود را تعقیب کرده است
*کشورهای استعمارگر قصد دارند به بهانه مبارزه با داعش نیروی زمینی به سوریه اعزام کرده و با نقض حاکمیت ملی این کشور، بخش شمالی و شرقی آن را اشغال کنند
*اگر چه سردمداران آمریکایی حضور نظامی خود در خاورمیانه را در قالب همکاری‌های امنیتی با متحدان خود در منطقه توجیه می‌کنند اما ابعاد وسیع این حضور، ماجراجویی و نظامی‌گری فرامنطقه‌ای آمریکا را ترسیم می‌کند. استقرار پایگاه‌های نظامی آمریکا در اغلب کشورهای حوزه خلیج فارس و برخی کشورهای آسیای میانه و قفقاز نشان می‌دهد که این کشور با گسترش راهبرد تهدید امنیت و استراتژی نظامی گری در صدد تبدیل شدن به یک اهرم منطقه‌ای برای اعمال فشار بر کشورهای منطقه است
*تعداد اندکی از آمریکایی‌ها می‌دانند که آمریکا بیش از هرکشور، ملل و یا امپراطوری دیگر در تاریخ جهان پایگاه‌های نظامی در خارج از کشور دارد. قیمت کل مخارج آنها تا 156 میلیارد دلار در سال برآورد می‌شود که یک چهارم بودجه نظامی ایالات متحده است
*مالیات دهندگان آمریکایی بطور متوسط از 10 تا 40 هزار دلار در سال برای تامین مخارج پایگاه‌های نظامی آمریکا در خارج از کشور پرداخت می‌کنند
*اکنون آمریکای ترامپ بر خلاف شعارهای انتخاباتی او قصد ندارد دست از نظامیگری و مداخله در امور داخلی کشورها بردارد بلکه تلاش دارد این هدف شوم را در مقیاسی وسیع‌تر و از طریق دوشیدن رژیم‌های عرب انجام دهد؛همانند آنچه که اکنون در سوریه انجام می‌دهد
*آمریکا حدود 800 پایگاه نظامی در بیش از 160 کشور جهان دارد و سالانه حدود یک چهارم بودجه نظامی این کشور صرف توسعه و نگهداری این پایگاه‌ها می‌شود