انتظار طولانی خانم نقاش



حسن همایون
خبرنگار


موزه ایران درودی، نقاش مطرح ایرانی همچنان معطل تصمیم و اقدام شهرداری تهران مانده و احداث موزه و بنیاد این هنرمند پیشکسوت در مرحله کلنگ‌زنی متوقف شده است. یازدهم شهریور‌ماه سال 1395 جمعی از مدیران شهری و ایران درودی در یوسف‌آباد – محل احداث موزه و بنیاد- گرد هم آمدند و از آغاز ساخت این مکان فرهنگی خبر دادند و اگر همه چیز همان‌طور که ایران درودی انتظار داشت، پیش می‌رفت، بنای موزه تا الان تمام شده بود. این هنرمند شهریور سال گذشته به خبرگزاری ایسنا گفته بود:«در حالت خوش‌بینانه برای ساخت ساختمانی که هزار و ششصد تا دو هزار متر زیربنا دارد یک سال و نیم زمان نیاز است.» در دوره محمدباقر قالیباف، شهرداری متعهد شده دو قطعه از زمین‌های ستاد اجرایی فرمان امام(ره) درمحله یوسف‌آباد را به ایشان برای ساخت موزه بدهند، این کار انجام شد اما زمینی که در اختیارش قرار گرفت، کاربری مسکونی داشت و لازم بود به کاربری فرهنگی تغییر کند تا مجوز‌های ساخت موزه صادر شود، از آن روز تاکنون این هنرمند معطل مجوز تغییر کاربری است. پس از کش و قوس‌های فراوان، حجت‌الله نظری عضو شورای اسلامی شهر تهران به گزارشگر «ایران» گفت:«یک‌بار رأی به تغییر کاربری فرهنگی زمین احداث موزه ایران درودی دادیم، اما در هیأت تطبیق فرمانداری تهران رد شد، دوباره این رأی صادر شد که این‌‌بار مورد اعتراض قرار نگرفت و شهرداری تهران باید حکم را به شهرداری منطقه برای آغاز مراحل ساخت و ساز ابلاغ کند.»
تعلل، تشریفات اداری، انتخابات ریاست جمهوری و شورای شهر و در نهایت تغییر شهردار تهران دست به دست هم داد تا بانوی نقاش ایران، این همه روز چشم‌ انتظار و نگران باشد. این هنرمند به گزارشگر روزنامه‌ ایران می‌گوید: «من واقعاً نگران از دست دادن زمان هستم و نمی‌دانم باید در این وضعیت چکار کنم؟» ایران درودی بار‌ها گفته آرزو دارد تا وقتی عمرش به دنیا است افتتاح موزه‌اش را ببیند. او با بیم و امید روزگار می‌گذراند و از طرفی با بحران‌های اقتصادی رقم خورده در یک سال اخیر، بیش از پیش نگران است که سرمایه‌اش تکافوی ساخت و برپایی موزه را ندهد. ایران درودی هزینه‌های ساخت موزه را با فروش خانه‌اش در پاریس تأمین کرده بود، اما الان مطمئن نیست که با آن پول بتواند کار ساخت موزه را به پایان ببرد. در همه این سال‌ها متقاضیان بسیاری در جهان خریدار آثارش با رقم‌های قابل توجه بودند اما او مقاومت کرد و تن به فروش آثارش نداد و می‌خواهد آنها در موزه‌اش بماند و این آثار از ایران خارج نشود. سال‌هاست بیش از یکصد و نود تابلوی نقاشی تحسین‌برانگیز این هنرمند در گوشه‌ خانه ماندند. او در هشتاد و یک سالگی از طریق رسانه‌ها و مسئولان شهری پیگیر تسریع صدور مجوز‌های ساخت موزه‌ هست و به اعتقاد فعالان فرهنگی و دوستداران ایران درودی کمترین کمک مسئولان شهری، اقدام‌ سریع برای صدور مجوز‌هاست تا نقطه پایانی بر انتظار چند ساله خانم نقاش گذاشته شود.