گزينه مناسب براي واردات به ازاي نفت

در شرايطي كه ايجاد شده و تحريم ها در حال فشار آوردن به اقتصاد ايران هستند، مي‌توانيم مواد غذايي را از روسيه وارد كنيم و در اين برهه از زمان نبايد روي كشورهاي همسايه خصوصا روسيه حساسيت‌هاي سياسي داشت. مي‌توانيم تمام گندم مورد نياز كشور را از روسيه تامين و گندم كشور خودمان را صادر كنيم.
البته مخلوطي از گندم ايران و روسيه را مي‌توانيم به كشورهاي ديگر صادر كنيم. به عنوان مثال سال گذشته 80 درصد گندم روسيه و 20 درصد گندم ايراني را مخلوط كرديم و آردي توليد شد كه هم رنگ مطلوبي داشت و هم كيفيت مناسبي، به همين دليل بسيار مورد استقبال قرار گرفت. سال 95، 20 هزار تن آرد و سال گذشته بيش از 300 تن آرد به عراق صادر كرديم.
سه ماهه ابتداي امسال نيز 100 هزار تن آرد صادر كرديم. در اين ميان امسال نيز عراق به تنهايي بيش از چهار ميليون تن آرد نياز دارد، به اين خاطر كه آب دجله كاهش پيدا كرده و دولت عراق كشت گندم زير محدوده دجله را ممنوع اعلام كرده است.
عراق هفت ميليون تن نياز به آرد دارد. قبلا سه ميليون تن وارد مي كرد و چهارميليون تن توليد داخل داشت. امسال توليد داخل عراق بيش از دوميليون تن بود و بايد حدود پنج ميلون تن گندم و آرد وارد كند.


ما مي‌توانيم از اين مسير وارد شويم و نيازهاي عراق را برطرف كنيم. حتما نبايد تمام كالاهايي كه از روسيه خريداري مي‌كنيم به كشور خود وارد كنيم و مي‌توانيم آن‌ها را ازروسيه دريافت كنيم و به بازار عراق بفرستيم. همچنين مي‌توانيم كاغذ و چوب را از روسيه بگيريم و به عراق، افغانستان و كشورهاي همسايه صادر كنيم.
اگر بتوانيم 500 هزار بشكه نفت به روسيه صادر كنيم، نه‌تنها هيچ ضرري ندارد بلكه در شرايط فعلي از لحاظ رواني، اقتصادي و سياسي كار بسيار مثبتي است. در خصوص گندم و خود كفايي آن حساسيتي در كشور وجود دارد كه ما امنيت غذايي داشته باشيم و به همين خاطر اصرار به توليدگندم وجود دارد ‌اما متاسفانه گندمي كه در ايران توليد مي‌شود،‌كيفيت لازم را ندارد و پروتيين پاييني دارد. به جز گرگان، ‌فارس، خوزستان و يك استان ديگر كه كيفيت گندم خوبي دارند، مابقي استان‌ها كيفيت گندم به هيچ عنوان قابل دفاع و مصرف نيست.
عدم كيفيت به دليل اتفاقاتي است كه در زمين‌هاي كشاورزي رخ داده و فقدان دانش فني در خصوص توليد محصول لازم است. در تمام دنيا از يك هكتار 14 تن گندم برداشت مي‌كنند،‌ روس ها هفت تن برداشت مي‌كنند اما در ايران اين رقم در آخرين آمار تنها حدود دوونيم تن است. اين در حالي است كه استفاده از منابع آبي كشور در اين بحران كم آبي براي كشت گندم به اعتقاد بسياري كارشناسان كار اشتباهي است.
گفتني است در سخت‌ترين شرايط تحريم‌ها نيز هيچ زمان مواد غذايي تحريم نشد. اين نشان داد كه در دنيا امكان تحريم مواد غذايي وجود ندارد. هر آدم با وجدان يا بي وجداني نمي‌تواند بپذيريد كه در يك كشور دارو يا غذا تحريم شود.
در ايران با احتياط بيشتر به اين موضوع نگاه مي‌شود،به طوري كه هم و غم حوزه كشاورزي توليد گندم آن هم با كارايي و بازدهي پايين و كيفيت پايين است. در واقع تنها ويژگي گندم ايران روشن بودن آن است اما از لحاظ پروتيين و مواد غذايي كمبود دارد.
به اين ترتيب، مي‌توانيم از محل فروش نفت مواد غذايي مورد نياز كشور را وارد كرده و از سوي ديگر مي‌توانيم ساير كالاهاي كشورهاي همسايه را وارد و به كشورهاي ديگر صادر كنيم و از اين طريق در شرايط فعلي كسب درآمد كنيم. همچنين مي‌توانيم اكنون از روسيه برق بگيريم و در زمستان اين برق را به آن كشور باز پس دهيم و به نوعي سوآپ انجام دهيم. بنابراين همه نيازهاي خود را مي‌توانيم از روسيه با قيمت مناسب تر و كيفيت بهتري وارد كنيم.