طنین اتهام و افشاگری در بهارستان

علی ربیعی این بار دیگر وزیر نماند؛ بعد از 5 سال وزارت، گرفتن دو رأی اعتماد، پشت سر گذاشتن یک استیضاح با موفقیت و تجربه 5 کارت زرد و چندین طرح استیضاح تعلیق شده. دیروز اما هر طور بود تعداد مخالفان او از موافقانش پیشی گرفت تا علی ربیعی آن طور که در قامت وزیر راهی بهارستان شده بود، در قامت وزیر آنجا را ترک نکند. از همان روزهای قبل هم می‌شد حدس زد استیضاح علی ربیعی مثل بقیه استیضاح‌ها نخواهد بود؛ اینکه او به فاصله تنها 5 ماه با موضوعاتی تقریباً مشترک، دو بار استیضاح می‌شد، اولین نشانه برای چنین نتیجه‌گیری بود. اما شروع عجیب جلسه دیروز دیگر شکی باقی نگذاشت که اتفاقات این جلسه آنقدرها هم آرام پیش نخواهد رفت و ساعاتی بعد، با نطق رئیس کمیسیون اقتصادی مجلس و پاسخ‌های ربیعی و پزشکیان به او، همین اتفاق افتاد.


ادامه از صفحه اول


جلسه دیروز در حالی آغاز شد که قرار بود 11 نماینده به عنوان استیضاح کنندگان وزیر کار علیه علی ربیعی و مدیریت او حرف بزنند. اما با آغاز جلسه هیچ یک از آنها حاضر به ایراد نطق مخالف خود نشدند. جمعی از نمایندگان هم همزمان به عدم رعایت تشریفات در اعلام وصول این استیضاح معترض شدند؛ آنها چهره‌های حامی ربیعی چون محجوب، قاضی‌پور و سلمان خدادادی بودند. بدین ترتیب استیضاح وزیر کار از همان لحظات اول با «حاشیه» شروع شد. پس از این اتفاق، زمزمه‌هایی بین نمایندگان مبنی بر منتفی شدن بررسی این طرح در مجلس مطرح شد که علی لاریجانی رئیس جلسه برای اینکه این سردرگمی ایجاد شده را مدیریت کند، دقایقی تنفس اعلام  کرد تا مشخص شود که موضع استیضاح‌کنندگان چیست؟ این تنفس نهایتاً کمی بیش از 30 دقیقه به طول کشید اما خوردن زنگ آغاز به کار مجدد مجلس باز هم با حاشیه همراه بود. بعد از پایان زمان تنفس به‌محض اینکه در ورودی صحن پارلمان به ‌روی خبرنگاران گشوده شد، صدای اعتراض علیرضا محجوب عضو کمیسیون اجتماعی مجلس و یکی از مخالفان استیضاح بلند شده بود که خطاب به لاریجانی رئیس مجلس اعلام می‌کرد «جلسه استیضاح ربیعی غیررسمی است.» محجوب معتقد بود که تا زمانی که وزیر مورد استیضاح وارد صحن نشود، مجلس نمی‌تواند وارد دستور کار استیضاح شود. لاریجانی نیز در پاسخ به محجوب گفت که «ما از آقای ربیعی خواستیم که چند دقیقه بیرون از صحن پارلمان باشد، بگویید آقای ربیعی داخل بیاید، وزیر باید در جلسه استیضاح حضور داشته باشد، اگر هم نیاید، استیضاح انجام می‌شود، این در ماده 229 آیین‌نامه داخلی مجلس به‌صراحت آمده است، دیگر جای بحثی نیست.» در همین حال عبدالحمید خدری، از موافقان علی ربیعی نیز در تذکری اعلام کرد که این استیضاح «غیرقانونی» و «بدعتی خطرناک» خواهد بود. او خواستار مسکوت شدن استیضاح شد و علی لاریجانی هم در پاسخش گفت: منتفی ‌شدن استیضاح تنها با پس گرفتن همه امضاها امکانپذیر است. تازه از اینجای کار بود که مجلس وارد دستور کار بررسی استیضاح شد و ناطقان مخالف و موافق پشت تریبون آمدند؛ این زمانی بود که بیش از یک ساعت و نیم از موعد معمول آغاز جلسات مجلس می‌گذشت.
در مجموع 15 نماینده در موافقت با استیضاح و مخالفت با ابقای وزیر نطق کردند؛ رستمیان، نگهبانی سلامی، اکبری، سلیمانی، جاسمی، مقصودی، کمالی‌پور، گودرزی، خادمی، یار محمدی، خجسته، چنارانی، نوروزی، رنجبرزاده و پورابراهیمی. رستمیان اولین مخالف وزیر کار اشک‌های او برای کارگران را «شوی تبلیغاتی» خواند. نگهبانی سلامی هم معتقد بود ربیعی باید «به جای لابی‌گری وظایف وزارتخانه‌ای خود »را انجام دهد. اکبری از تغییر لحن ربیعی بعد از استیضاح شاکی بود و سلیمانی هم درخواست داشت تا عوامل پشت پرده در مجلس برای اخلال در استیضاح وزیر تعاون معرفی شوند. خجسته، مقصودی و جاسمی، وزیر را به لابی‌گری و معامله متهم کردند و کمالی‌پور از عدم شفاف‌سازی در شستا شاکی بود. گودرزی هم اعتقاد داشت که تأمین اجتماعی در حال فروپاشی است. خادمی، نماینده ایذه رأی دادن مجدد به ربیعی را شراکت در بیکاری جوانان می‌دانست و یارمحمدی از عدم تحقق وعده‌ها گله داشت.
چنارانی اعتقاد داشت که ربیعی در حال ظلم به کارگران است و نوروزی از ربیعی می‌خواست درباره وضعیت فرزندان خود توضیح دهد و رنجبرزاده معتقد بود ربیعی وزیر ضعیفی است که نباید در دولت باقی بماند. تا اینجای کار همه چیز در صحن مجلس آرام و عادی و بدون التهاب دنبال می‌شد؛ اندک حاشیه‌هایی هم که بود، طبیعی به نظر می‌رسید. تا اینکه آخرین موافق استیضاح پشت تریبون آمد؛ محمدرضا پورابراهیمی، رئیس کمیسیون اقتصادی. او شاید سرسخت‌ترین مخالف علی ربیعی در تمام سال‌های قبل بود. نطق او شروع دوباره حاشیه‌هایی بود که به نظر می‌رسید از صبح قدری فراموش شده باشد. مخصوصاً جایی که مسعود پزشکیان، نایب رئیس مجلس را مخاطب خود قرار داد و پای دختر او را هم به مجلس کشاند. پیش از نطق دو موافق آخر استیضاح یعنی خجسته و پورابراهیمی، دو نماینده هم در دفاع از ربیعی تریبون را در اختیار گرفته بودند. عبدالحمید خدری و مسعود پزشکیان.
عبدالحمید خدری مدعی بود که به او گفتند اگر فکر تأیید صلاحیت دی ماه ۹۸ هستید، صحبت نکنید. او اعتقاد داشت که خلاصه کردن مشکلات امروز کشور به حوزه وظایف علی ربیعی، منصفانه نیست. اما مسعود پزشکیان نطقی آتشین داشت که توانست بعد از چند ساعتی سکوت را در فضای مجلس حاکم کند. او به رفتار نمایندگان مخالف ربیعی معترض بود و می‌گفت: اینکه بگویند نمایندگان لابی کرده و پول گرفتند، بی‌احترامی و بی‌انصافی است. ما می‌خواهیم چه کسی را زیر سؤال ببریم؟ بنده به عملکرد آقای ربیعی رأی مثبت می‌دهم اما این چه جوی است راه افتاده که اگر کسی به استیضاح رأی ندهد، حیثیت مجلس از بین می‌رود. اگر ما تحت جو و بر اساس فشار رأی دهیم، آن وقت است که حیثیت مجلس از بین می‌رود. باید بر اساس حق و نه جوسازی و زدن انگ، تهمت و افترا رأی داد. وی ادامه داد: اگر رأی به استیضاح نمی‌دهیم، ادعا نکنیم که پول و مال گرفته‌ایم، این بی‌انصافی و نامردی است. این حرف را اگر هر نماینده، خبرنگار، رسانه و هر کسی بزند، بداند که بی‌انصافی کرده و حرف غیرحق زده است.
پزشکیان مجدداً به دوران وزارتش اشاره و اظهار کرد: بنده وقتی وزیر بودم، می‌گفتند که بچه‌های من در خارج هستند و دخترم بی‌ام‌و سوار می‌شود. حال که بچه‌های من روی خارج ندیده و آن زمان نه ماشین داشتند و نه از ماشین وزارتخانه استفاده می‌کردند. انصاف هم خوب چیزی است.
پورابراهیمی، تندترین مخالف ربیعی در مجلس وقتی پشت تریبون آمد، خیلی‌ها حدس می‌زدند که نطق او با بقیه فرق داشته باشد. در نهایت هم همین طور شد. پورابراهیمی با زیر سؤال بردن مدیریت ربیعی، مجموعه تحت مدیریت او را بدهکارترین مجموعه کشور معرفی و او را به «لابی سنگین» علیه طرح تحقیق و تفحص تأمین اجتماعی متهم کرد. اما حاشیه‌ها از جایی شروع شد که او مسعود پزشکیان را مخاطب قرار داد؛ «آقای پزشکیان! شما تقوا را رعایت کردید؟ آیا شما مطمئن به روی ندادن تخلف در این وزارتخانه نیستید؟
وزارت اطلاعات و اطلاعات سپاه پرونده عریض و طویل اطرافیان ربیعی و مشکلات اقتصادی زیادی ناشی از این مسأله را بررسی کنند و به مردم گزارش دهند. آقای پزشکیان، زهرا پزشکیان مسئول فاینانس پتروشیمی جم چه نسبتی با شما دارد؟» همین اشاره دور جدید درگیری‌ها در صحن مجلس را کلید زد؛ ابتدا مسعود پزشکیان با اعتراض شدید در تذکری پاسخ داد که فرد یاد شده دختر اوست، اما با مدرک فوق ‌لیسانس شیمی از سال‌های قبل از آغاز وزارت علی ربیعی در پتروشیمی جم کار خود را شروع کرده و حقوق ماهیانه‌اش هم چیزی حدود 4 میلیون تومان بیشتر نیست.
علی ربیعی هم در دور دوم دفاعیات خود وارد میدان پاسخگویی به محمدرضا پورابراهیمی شد و گفت: من واقعاً نمی‌خواهم وارد برخی از مسائل شوم. آقای پورابراهیمی، آقای کهنوجی را شما می‌شناسید. رزومه ایشان دست من چکار می‌کند؟ اگر ایشان مدیرعامل مس می‌شد، مشکل شما این چنین با من ادامه پیدا می‌کرد؟ لطفاً توجه کنید که این نامه از سوی اطلاعات نیروی انتظامی نوشته شده است. آقای پورابراهیمی این نامه را که بنده ننوشته‌ام. آقای پورابراهیمی هر نشستی که در هیأت مدیره استان داریم شما من را بیچاره می‌کنید و در استان شبکه می‌چینید. دختر آقای پزشکیان قبل از بنده در آنجا پروژه داشته است. ربطی به دوره بنده نداشته است. شما یک دختر مسلمان مؤمن شاگرد اول فوق‌ لیسانس را که قبل از دولت من در آنجا پروژه داشته و در آنجا کار می‌کرده، زیر سؤال می‌برید. این گونه نکنید.
او همچنین در بخش دیگری از سخنانش گفت: رئیس بهزیستی سبزوار (حوزه انتخابیه مقصودی یکی از مخالفان ربیعی) یک خانم برجسته است اما به من فشار می‌آوردند که یا این فرد را بردار یا شما را استیضاح می‌کنیم. در اتاق من در جلوی چشم من بدون اینکه ترسی از من داشته باشند، در چشم من نگاه می‌کنند و می‌گویند سالی 500-400 میلیون تومان به حساب فرد مورد نظر واریز کن و به هر کسی که من می‌گویم بده.
علی لاریجانی هم بعد از پایان سخنان ربیعی از هیأت نظارت بر رفتار نمایندگان خواست تا ادعاهای او درباره نمایندگان را پیگیری کند. پورابراهیمی هم در تذکری گفت که بابت سخنان پزشکیان از او به هیأت رفتار نمایندگان شکایت خواهد کرد. در پایان علی لاریجانی از مقامات دولتی خواست تا برای آغاز رأی‌گیری صحن مجلس را ترک کنند؛ رأی‌گیری که نهایتاً با 129 رأی موافق، 111 رأی مخالف و 3 رأی ممتنع منجر به برکناری وزیر کار شد.

بـــــرش
تکذیب ادعایی درباره دولت
دیروز و در خلال استیضاح ربیعی، حسین مقصودی از مخالفان وزیر کار ادعا کرد که دولت خود نیز خواستار برکناری ربیعی است. این ادعا با تکذیب رئیس دفتر رئیس جمهوری روبه‌رو شد. محمود واعظی در گفت‌وگو با ایلنا  با بیان اینکه ما از همه اعضای کابینه و وزیران‌مان حمایت می‌کنیم، اظهار داشت: رئیس‌ جمهوری هر لحظه‌ای که فکر کند نمی‌تواند با یکی از اعضای هیأت دولت و کابینه کار کند، با کسی تعارف ندارد و با او خداحافظی می‌کند. وی افزود: اگر دولت نمی‌خواست که آقای ربیعی وزیر باقی بماند و می‌خواست ایشان بیفتد، آقای جهانگیری را به عنوان نماینده عالی دولت به همراه تعدادی از وزرا در میانه جلسه هیأت وزیران به مجلس نمی‌فرستاد.