روزنامه قانون
1397/05/17
ایزدیها، داغدار از سكوت جهانيان
اکنون در ایام سالگرد قتل عام ايزدي‌ها قرار داریم؛ فاجعه‌‌ای که نه از ذهن‌ها پاک و نه حتی کم‌رنگ میشوداگر اقدامات سازمان ملل و نهادهای زیر مجموعه‌اش واقعی بود، جنایات داعش تا سرحد نسل‌کشی در حق ایزدیها پیش نمی‌رفت
عمق فاجعه و میزان خون‌های ریخته شده در حق ایزدیها آن‌قدر باعث تالم هر فرد باوجدانی میشود که نمی‌توان به راحتی از کنار آن گذشت
بنا به گزارش رویترز، داعش فتوایی ۱۵ماده‌ای در مورد چگونگی برقراری ارتباط جنسی با زنان و دخترانی که به بردگی می‌گرفتند، تعیین کرده بود
کردهای سراسر این دیار هستی اصالتی ایرانی دارند و کردبودن و ایرانی‌بودن را نمی‌توان از یکدیگر جدا کرد
داعش در سال2013 میلادی به ایزدیان حمله کرد و تعداد بسياري از مردان و زنان را به دارآویخت وتیرباران کرد
با عقب‌نشینی نیروهای پیشمرگ کرد از شمال غرب عراق، حدود ۴۰هزار ایزدی ساکن شهرهای کردنشین شنگال و زمار به‌کوه‌های اطراف پناه بردند
سازمان ملل متحد در آن زمان اعلام کرد که ۲۰۰هزار نفر در کوه‌ها آواره شده‌اند که بسیاری از آن‌ها پیروان آیین ایزدی هستند
ریانا می‌گوید که زن‌ها را از دخترهای جوان جدا کردند و حدود 100دختر جوان و نوجوان را که زیباتر بودند با خود به سوریه بردند
مادلین می‌گوید که مادرهای ما را بردند و گفتند بعد از ظهر دوباره آن‌ها را بازمی‌گردانند اما هیچ‌وقت این اتفاق نیفتاد
ویان می‌گوید که به یک دختر 10ساله در حالی تجاوز کردند که دست‌هایش را بسته بودند. هر روز، 10بار به دخترها تجاوز می‌کردند
آغاز آگوست همراه با غمی سنگین بر دل داغداران شنگال است. آن‌هادر خاطره خود روزگارانی را مرور می‌کنند که در کنار خانواده، حیات آرامی داشتند؛ روزگارانی به‌عمر تاریخ که هم‌زیستی مسالمت‌آمیز را تجربه کرده بودند تا رسیدن آگوست شوم سال2014 میلادی که آتشی بر حیات آن‌ها بود. ایزدیها یا به گفتاری دیگر یزیدی‌هایی که در آتش ظلم ترور، سرهای‌شان بریده شد، تن‌های‌شان در آتش سوخت، از فرط گرسنگی جان دادند و دختران‌شان به بردگی دژخیم داعش درآمدند و روزانه بارها مورد تجاوز قرار گرفتند. اکنون در ایام سالگرد چنین فاجعه انسانی قرار داریم؛ فاجعه‌‌ای که نه از ذهن‌ها پاک و نه حتی کم‌رنگ میشود. درد و غمی که برای وجدان‌های بیدار تا ابد زنده می‌ماند تا همواره به مظلومیت جان‌باختگان آن‌دوران سیاه گواهی داده شود.
روزگار خونین و تاریک
ایزدیها کردهایی هستند که در شمال عراق، سوریه، جنوب شرقی ترکیه و قفقاز زندگی می‌کنند. ایزدیان به زبان کردی صحبت می‌کنند و آیین‌شان، ایزدی است و به یگانه‌پرستی یزدان پاک باور دارند. غالب آن‌ها تمایل دارند که واژه یزیدی را برگرفته از واژه ایرانی و باستانیyazata(یزدانی‌بودن) بدانند و شاید درست هم همین باشد زیرا می‌دانیم که تمام کردهای سراسر این دیار هستی اصالتی ایرانی دارند و کردبودن و ایرانی‌بودن را نمی‌توان از یکدیگر جدا کرد؛ هرچند که در طول تاریخ به‌دلیل مناقشات و جنگ‌های متمادی از این‌عنوان دور مانده باشند. آن‌ها گرچه در طول تاریخ به‌دلیل آیین‌شان مورد عتاب پیروان مذاهب دیگر قرار گرفته‌اند اما هیچ‌گاه ظلمی به‌وسعت حمله نیروهای تروریستی داعش را تجربه نکرده بودند. داعش در سال2013 میلادی(1393شمسی) به ایزدیان حمله کرد و تعداد کثیری از مردان و زنان را به‌دار آویخت وتیرباران کرد یا سر از بدن‌شان جدا کرد و بسیاری از زنان دیگر را به بردگی و اسارت برد و آن‌ها را برای ارضای لذایذ جنسی استفاده کرد. با عقب‌نشینی نیروهای پیشمرگ کرد از شمال غرب عراق، حدود ۴۰هزار ایزدی ساکن شهرهای کردنشین شنگال و زمار که از شر داعش به کوه‌های اطراف پناه برده بودند، تلاش کردند که خود را به اقلیم کردستان عراق برسانند. سازمان ملل متحد در آن‌زمان اعلام کرد که ۲۰۰هزار نفر در کوه‌ها آواره شده‌اند که بسیاری از آن‌ها پیروان آیین ایزدی هستند.
جنگ، اسارت و تجاوز از زبان بازماندگان
در فیلم‌هایی که از فروش دختران ایزدی توسط داعش و نیز فیلم‌هایی که از سخنان بازماندگان جنایات آن گروه تروریستی منتشر شده است، می‌توان از زبان خود جنگ‌زدگان به‌عمق فاجعه دست یافت. مادلین دختر 17ساله‌ای که سه ماه اسیر داعش بود، زندگی‌اش را این‌گونه معرفی می‌کند: «زندگی من تا پیش از تصرف شنگال (سنجار) به‌دست داعش، هیچ نقصی نداشت. به مدرسه می‌رفتم، پدر و مادرم بودند. ثروتمند نبودیم، اما خوش‌بخت بودیم. داعشی‌ها 3آگوست وارد شنگال شدند. می‌گفتند یا مسلمان شوید، یا بمیرید. آن‌ها مادرهای ما را بردند و گفتند بعد ازظهر دوباره آن‌ها را بازمی‌گردانند، اما هیچ‌وقت این اتفاق نیفتاد». همچنین ریانا، زن 33ساله‌ای که 9ماه در اسارت داعش به‌سر برد، می‌گوید: «مردم را به ساختمان مدرسه بردند. دختران و زنان را طبقه بالا و پسران و مردها را در طبقه پایین نگه داشته بودند. بعد، صدای شلیک پی‌درپی گلوله از طبقه پایین آمد. فکر کردیم همه مردها را کشته‌اند». ویان، دختر 15ساله‌ای که چهارماه در اسارت داعش بود نیز شرایط آن دوران را این‌گونه معرفی می‌کند: «اطراف ما، زمین را هدف گرفتند و من را با خود بردند. زن‌ها را از دخترهای جوان جدا کردند و حدود 100دختر جوان و نوجوان را که زیباتر بودند با خود به سوریه بردند. من در رقه بودم. حتی نمی‌توانم تعریف کنم آنجا چه اتفاقاتی افتاد. هربار که به‌یاد آن روزها می‌افتم، حس خفگی به من دست می‌دهد و می‌خواهم خودم را بکشم».
در یکی از فیلم‌های منتشر شده از داعش، تروریست‌ها درباره دختران ایزدی و خرید و فروش آن‌ها صحبت می‌کنند و در روزی که آن را روز «بازار برده‌ها» و «روز تقسیم» می‌نامند، امیدوارند که کسی، به آن‌ها یک دختر را هدیه بدهد. ویان می‌گوید: «این‌ها وحشی‌اند؛ آدم نیستند. در میان دخترها، دختربچه‌های 7، 8 و9 ساله هم بودند؛ در حالی که تروریست‌ها 20، 25، 30، یا حتی 50ساله بودند. به یک دختر 10ساله در حالی تجاوز کردند که دست‌هایش را بسته بودند و هیچ‌کاری نمی‌توانست بکند. هر روز، 10بار به دخترها تجاوز می‌کردند. تروریست‌ها از 15سالگی، می‌توانستند در این عمل کثیف شرکت کنند. من را پنج‌بار میان خودشان فروختند. به زن‌های آن‌ها التماس می‌کردم و می‌گفتم هرکاری بگویید انجام می‌دهم، اما نگذارید به من تجاوز کنند. قبول نمی‌کردند. زن‌های‌شان از مردها بدتر بودند. وقتی می‌خواستند به من تجاوز کنند، مقاومت می‌کردم، اما زورم به آن‌ها نمی‌رسید. می‌گفتند که فکر می‌کنی ما اگر تو را بکشیم، جسدت را خاک می‌کنیم؟ اگر تو راه بدهیم سگ‌ها بخورند، باز هم ضرر نکرده‌ایم». او ادامه می‌دهد: «یک‌تروریست تونسی من را در اتاقی زندانی کرد و خودش چندروز برای جنگیدن رفت. یک‌بار که برگشت، از کمر تا پایش زخمی شده بود. دکتر به او گفته بود که رابطه‌جنسی برای پاهایش ضرر دارد اما بازهم دست از تجاوز به من برنمی‌داشت». آریانا سپس درباره شیوه فرارش توضیح می‌دهد: «من به تروریست تونسی گفتم، شما که من را به دیگران می‌فروشید، چرا به خانواده‌ام نمی‌فروشید؟ گفت که تو را به ایزدیها نمی‌فروشم. من هم به دروغ گفتم داماد ما مسلمان است و قبل از جنگ، با خواهرم ازدواج کرده است. از این‌طریق بود که خانواده‌ام من را به قیمت 10هزار دلار از تروریست‌ها خریدند. وقتی به خانه برگشتم، پدر و مادرم و دو نفر دیگر از اعضای خانواده‌ام نبودند».
واکنش‌های بین‌المللی به جنایات داعش
در آن زمان کمیته مبارزه با شکنجه و قاچاق انسان سازمان ملل متحد، گزارشی از جرایم و جنایات جنگی گروه دولت اسلامی در مورد اقلیت دینی ایزدیها در عراق و سوریه منتشر کرد. در آن گزارش آمده بود: «ایزدیها بی‌رحمانه کشته می‌شوند و زنان و دختران‌شان به بردگی جنسی گرفته می‌شوند. علاوه براین، آن‌ها زیر فشار قرار می‌گیرند تا از باورهای خود دست کشند...». در ادامه این گزارش آمده بود:«داعش خانواده‌های ایزدیها را از هم متفرق می‌کند و کودکان آن‌ها را می‌رباید. این کودکان سپس زیر تلقین و بازآموزی قرار و به‌عنوان سرباز جنگی مورد سوءاستفاده قرار می‌گیرند». همچنین این گزارش تلخ به ناپدیدشدن هزاران مرد و کودک ایزدی اشاره داشت. از سوی دیگر کمیسیون تحقیق سازمان ملل به ریاست پاولو سرگیو پینهایرو، دیپلمات ونزوئلایی، از شورای امنیت خواست که پرونده جنایت علیه ایزدیها را به دادگاه بین‌المللی رسیدگی به جنایات جنگی در لاهه ارسال کند. گزارش سازمان ملل درباره ایزدیها حاصل گفت‌وگو با ۴۵نفر از بازماندگان قربانیان، رهبران دینی ایزدیها، حقوق‌دان‌ها و پزشکان بود. همچنین براساس گزارش ۴۶صفحه‌ای دو ارگان سازمان ملل بر اساس گفته‌های شاهدان عینی، وابستگان قربانیان و اسرایی که از دام داعش جان سالم به در برده بودند، در روز ۲۱ژوئن۲۰۱۴ در موصل ۸۰۰ تا ۹۰۰ کودک ۹تا۱۵ ساله ربوده شد و آن‌ها به‌یک اردوگاه دولت اسلامی منتقل شدند. خردسالان آموزش دینی می‌دیدند و آن‌هایی که بالای ۱۰سال سن داشتند، باید در تمرینات نظامی شرکت می‌کردند. در این گزارش آمده بود که در نینوا ۴۲زن ایزدی ربوده و به میادین و دیرالزور در سوریه منتقل شدند. بر اساس گزارش سازمان ملل، این زنان به عنوان برده جنسی در اختیار جنگ‌جویان داعش قرار می‌گرفتند و برخی از آن‌ها به قیمت ۵۰۰تا ۲هزار دلار به فروش می‌رسیدند و زنانی که حاضر به رابطه جنسی با تروریست‌ها نبودند به قتل می‌رسیدند. یک‌نمونه از این نوع آدم‌کشی در روز ۳آگوست ۲۰۱۴ در موصل اتفاق افتاد. در این روز ۱۹ زن اعدام شدند.در گزارش یادشده همچنین آمده بود که در مناطق تحت کنترل داعش که بعدها به دست نیروهای دولتی افتاد، گورهای دسته‌جمعی کشف شد و تنها در یکی از این قبرها ۳۷۷جسد پیدا شدند. در ادامه گزارش، تاکید شده بود که برخی از این گورهای دسته‌جمعی متعلق به دوران حکومت صدام حسین بوده‌اند. همچنین دونهاد وابسته به سازمان ملل معتقد بودند که برخی از این جنایات را می‌توان نسل‌کشی نامید.
فتوا به تجاوز
بنا به گزارش رویترز، گروه تروریستی داعش، فتوایی ۱۵ماده‌ای درباره چگونگی برقراری ارتباط جنسی با زنان و دخترانی که به بردگی می‌گرفتند، تعیین کرده بود. این خبرگزاری روز سه‌شنبه 29دسامبر بخشی از متن فتوای «علمای داعش» در سوریه را منتشر کرد. در این فتوا، موارد و چگونگی تجاوز تروریست‌های داعش به‌بردگان جنسی تعیین و تبیین شده بود. این‌بردگان جنسی غنیمت جنگی خوانده می‌شدند. این‌سند در جریان حملات کماندوهای ویژه آمریکا علیه اسلام‌گرایان تندرو در سوریه به‌دست آمده بود. براساس یکی از ماده‌های این فتوا، رابطه جنسي پدر و پسر با یک برده زن، ممنوع اعلام شده بود. همچنین «صاحبان بردگان» از برقراری ارتباط جنسی با برده‌های مادر و دختر منع شده‌اند. سازمان ملل و نهادهای حقوق بشری بین‌المللی، از ابتدای پیشروی تروریست‌های داعش در عراق و سوریه این گروه را به ربودن و تجاوز سیستماتیک به هزاران زن و دختر متهم کردند که در میان آن‌ها، دختران زیر ۱۲سال نیز دیده می‌شدند. این زنان و دختران که اغلب آنان به اقلیت مذهبی ایزدی در شمال عراق تعلق داشتند، به‌عنوان «پیشکش» به تروریست‌ها بخشیده یا به‌عنوان برده به آنان فروخته شدند. بنا به گزارش رسانه‌ها، در دستگاه اداری داعش بخشی تحت عنوان «دایره تقسیم غنایم جنگی»، مسئولیت واگذاری این بردگان جنسی را بر عهده داشت.
ایزدیها تنها بخش کوچکی از جنگ‌زدگان حملات تروریستی داعش را تشکیل می‌دهند اما وقتی به همین بخش کوچک نیز نگاه می‌کنیم، عمق فاجعه و میزان خون‌های ریخته شده آن‌قدر باعث تالم هر فرد باوجدانی میشود که نمی‌توان به راحتی از کنار آن گذشت. گرچه همان‌طور که گفته شد سازمان ملل متحد و نهادهای زیرمجموعه‌اش در محکومیت جنایات و مظالم داعش بیانیه‌ها و گزارش‌های متعددی دادند، اما آن طور که باید و شاید هیچ‌گاه صدای ایزدیها به گوش جهانیان نرسید زیرا اگر می‌رسید، جنایات داعش تا سرحد نسل‌کشی در حق آنان پیش نمی‌رفت.
سایر اخبار این روزنامه
پرواز قلم بر اي آزادي
دو خط موازي دغدغه‌هاي نمايندگان و مردم
جوان امروز جوان دوره جنگ نيست و كارايي ندارد!
ایزدیها، داغدار از سكوت جهانيان
تصميمات اقتصادي با طعم ملاحظات سياسي
تحریم کردن تحریم ها !
زنان همچنان در پي تحقق وعده ۳۰ درصدي
پيشنهاد رفراندوم بر سر مذاكره با ترامپ است
گران شدن دلار فرصتي استثنایی براي توليد داخلي است
سهم روزنامه نگاران آزادی و استقلال رسانه ها
نام منبع خبر محفوظ است؟!
روزنامه نگاری را می شود زنده کرد
