روزنامه ایران

روحانی: حقایق را می‌گویم

فرصتی خوب برای بازگویی حقایق؛ این تعبیری است که حسن روحانی برای طرح سؤال از رئیس جمهوری به کار برده. او در حالی به استقبال جلسه سؤال در بهارستان می‌رود که پیش‌تر هم خیلی از فعالان سیاسی همین نظر را درباره این طرح سؤال داشتند. کسانی که می‌گفتند رئیس جمهوری می‌تواند در صحن مجلس «حقایقی» را بگوید که توسط مخالفان او کتمان می‌شود، حقایقی که تا الان هم ناگفته مانده است. البته رئیس جمهوری بابت اعلام وصول این طرح سؤال، گلایه‌هایی هم از مجلس و مشخصاً رئیس مجلس مطرح کرده است. سه‌شنبه هفته قبل که این طرح سؤال به همراه استیضاح وزیر تعاون‌،کار و رفاه اجتماعی اعلام وصول شد، معاون پارلمانی رئیس جمهوری بلافاصله در اظهار نظری آن را «غیرقانونی» خواند و نسبت به بازگرداندن امضای نمایندگانی که قبلاً انصراف خود را از سؤال اعلام کرده بودند، به این طرح اعتراض کرد. اکنون هم حسن روحانی همین نظر را دارد.
رئیس جمهوری دیروز در نامه‌ای به رئیس مجلس ضمن اینکه برای حضور در مجلس برای پاسخگویی به سؤال نمایندگان اعلام آمادگی کرد اما گلایه‌هایی هم از اقدام مجلس در مطرح کردن این سؤال ابراز داشت. حسن روحانی در نامه خود به علی لاریجانی نوشته است: درست در سالروز تحلیف رئیس جمهوری دوره دوازدهم، سؤال تعدادی از نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی واصل گردید. بی تردید سؤال از رئیس جمهوری کشور با مراعات حداقل دو نکته می‌تواند مبارک باشد؛ اولاً در چارچوب قانون اساسی باشد، ثانیاً در زمان و شرایط مناسب کشور اقدام شده باشد. او در ادامه با تأکید بر اینکه «متأسفانه هیچ کدام از این دو حاصل نشده است»، نارضایتی خود را از موقعیتی که نمایندگان مخالف او را در آن قرار داده‌اند، نشان داد. هر چند توضیح داد: «برای جلوگیری از هر نوع اختلاف بین قوا و احترام به مجلس شورای اسلامی ان‌شاءالله در فرصت مقرر به مجلس خواهم آمد و به سؤالات پاسخ خواهم داد.» نکته مهم نامه دیروز رئیس جمهوری به رئیس مجلس در بند پایانی آن است. جایی که حسن روحانی تأکید می‌کند: «البته این امر می‌تواند فرصت خوبی باشد تا برخی از حقایق را برای مردم عزیز کشورم بازگو نمایم که آنها صاحب واقعی کشورند و مشروعیت من و شما نیز از آرای آنها است.»
همین بند بود که این سؤال را به شکل جدی‌تری مطرح کرد که روحانی در جلسه سؤالی که قرار است در مجلس برگزار شود، چه خواهد گفت و حقایقی که او وعده بیان کردنش را داده، چقدر برای مردم جدید هستند؟ هنوز در دولت کسی سیگنالی مبنی بر اینکه «حقایق» مد نظر حسن روحانی برای بازگو کردن در جلسه سؤال چه هستند و مربوط به چه مواردی می‌شوند، نفرستاده است. تا امروز درباره ناگفته‌های دولت از وضعیت کشور حرف‌های زیادی زده شده است. زمانی مجید انصاری در دولت یازدهم گفته بود که آن دولت حتی 10 درصد واقعیت‌های کشور را هم به مردم بازگو نکرده است. او در آن زمان دلیل چنین رویکردی را پرهیز از تنش‌های بیشتر عنوان کرده بود.
اما موضوعی که رئیس جمهوری وعده آن را داده، در شرایطی معنا می‌دهد که برخی از نمایندگان مجلس معتقدند این طرح سؤال در واقع محدود کردن تمام مشکلات دولت به حوزه اختیارات و مسئولیت‌های دولت است. از جمله حشمت‌الله فلاحت پیشه، رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس در همین رابطه به «ایران» گفته است: «واقعیت این است که طیف مخالفان جدی دولت تلاش دارند تا با مطرح کردن تذکرها و سؤالات متعدد که بیشتر ناظر به شخص رئیس جمهوری است، دولت را به عنوان تنها مسئول وضع موجود نشان دهند و این یعنی زیر سایه بردن سهم بقیه نهادها و دستگاه‌ها در ایجاد وضع موجود.» فاطمه سعیدی، نماینده تهران هم در این زمینه با فلاحت‌پیشه هم‌عقیده است و می‌گوید: «مخالفان دولت در مجلس می‌خواهند بار تمام مشکلات را به دوش دولت بیندازند.» او البته در کنار نقش نهادهای دیگر بر نقش دوره‌های قبل از دولت حسن روحانی هم تأکید دارد و می‌گوید یکی از حقایقی که باید برای مردم گفته شود، میراثی است که از دوره قبل برای این دولت باقی ماند و همچنان درگیر تبعات ناشی از آن است؛ چه میراث حوزه دیپلماسی، چه کاهش اعتماد عمومی و چه از بین بردن ساختارهای اداری و تصمیم‌گیری و اقتصادی.  در چنین فضایی است که به نظر می‌رسد در خود مجلس هم بسیاری از نمایندگان به صورت جدی منتظر بازگویی «حقایق» توسط رئیس جمهوری هستند. غلامعلی جعفرزاده، نماینده رشت در اظهارنظری اینستاگرامی نوشته است: من هیچ گاه سؤال از رئیس جمهوری را امضا نکردم ولی تمایل داشتم رئیس جمهوری به مجلس بیاید و با نمایندگان ملت حرف بزند و همه محدودیت‌ها و واقعیت‌ها را بگوید. حتی چهره‌های اصولگرایی چون جهانبخش محبی‌نیا به حسن روحانی توصیه می‌کنند از فرصت سؤال فقط برای ارائه گزارش به مردم و مجلس بهره بگیرد و قدری هم به ناگفته‌های شرایط امروز بپردازد.


نگاهی به ترکیب سیاسی سؤال‌کنندگان از رئیس جمهوری هم نشان می‌دهد احتمالاً اگر حسن روحانی وعده خود در نامه به علی لاریجانی را عملی کند، نه تنها فقط در سطح جامعه، بلکه در همان مجلسی که برای سؤال او را احضار کرده هم مورد استقبال قرار خواهد گرفت. چه آنکه از مجموع 80 نماینده امضاکننده این طرح سؤال تنها 11 نفر از اعضای فراکسیون‌های امید و مستقلین هستند. به عبارتی 69 نفر از این 80 نفر از طیف مخالفان دولت هستند که می‌تواند صبغه و ریشه سیاسی این سؤال را نشان دهد. چیزی که خیلی از فعالان سیاسی و نمایندگان مجلس هم به آن معتقدند. در همین راستا دیروز غلامعلی جعفرزاده در اینستاگرام خود نقدی به محتوای سؤال از رئیس جمهوری مطرح کرد و نوشت: «عده‌ای در مجلس دهم بخصوص بعد از انتخابات یازدهم رئیس جمهوری مرتب اصرار داشتند به بهانه سؤال از رئیس جمهوری پایش را به مجلس بکشانند، از طرفی سؤال علت تحریم بانکی از دکتر روحانی خیلی مضحک و خنده‌دار است.» او خطاب به طراحان سؤال گفته است: «خب می‌گذاشتید لوایح چهارگانه برخلاف قانون اساسی جوانمرگ نشود و به مجلس بیاید تا حداقل ما با دست خودمان تحریم بانکی را کلید نزنیم! اتحادیه اروپا هم نتواند مظلوم‌نمایی بکند و بعد بگوید ظاهراً خودتان برای تحریم بیشتر عجله دارید.» البته او ابراز نگرانی کرده که «امیدوارم رئیس جمهوری وقتی مجلس آمد شاهد رفتارهای چاله میدانی همچون رفتاری که با دکتر سیف و ظریف و غیره شد، نباشیم.»
با این وصف روحانی که از ابتدای آغاز به کار همواره بر تعامل با مجلس تأکید داشته حالا برای احترام به این نهاد قانونی و با وجود ان‌قلت‌هایی که درباره سؤال منتقدان و نه کلیت مجلس دارد، به بهارستان می‌رود آن هم در هنگامه‌ای که ذهن و تمرکز کابینه او متوجه مقابله با جنگ اقتصادی امریکا علیه ایران است. همین مسأله هم مورد انتقاد برخی کارشناسان قرار گرفته که چرا در شرایطی که دولت با اهتمام رهبر معظم انقلاب وسط میدان است، باید درگیر مسائل سیاسی و جناحی شود.


شائبه‌های حقوقی و سیاسی یک سؤال

محمد کاظمی
عضو کمیسیون حقوقی و قضایی مجلس
با وجود اعلام آمادگی رئیس جمهوری برای حضور در مجلس و پاسخ به سؤال نمایندگان، طرح این سؤال همچنان از سوی برخی ناظران و حتی تعدادی از نمایندگان با شائبه‌های حقوقی و سیاسی مواجه است. عده‌ای این ایراد را به روند طرح سؤال مطرح می‌دانند که چرا آنها که انصراف خود را طرح سؤال اعلام کرده بودند از انصراف منصرف شده و دوباره به جمع امضاکنندگان سؤال بازگشته‌اند.
در این باره باید گفت که آیین‌نامه موضع صریح و شفافی ندارد. اگر چه در دنیای حقوق بازگشت از انصراف  چندان مطلوب و منطبق با موازین قانونی تلقی نمی‌شود، زیرا هنگامی که  کسی از پیگیری موضوعی منصرف می‌شود، در واقع نسبت به آن اعلام رضایت کرده است. در عرف حقوقی کسی که نسبت به مطلبی یا شکایتی  اعلام رضایت می‌کند بازگشتش قانونی نیست. اما در آیین‌نامه مجلس از این حیث صراحتی وجود ندارد و برعکس تأکید شده است که وقتی سؤال اعلام وصول شد، دیگر انصراف نمایندگان تأثیری در حضور یا عدم حضور رئیس جمهوری ندارد و رئیس جمهوری باید الزاماً پاسخگوی سؤال نمایندگان باشد.
شائبه دیگری که درباره این طرح سؤال مطرح شده است، تفوق دغدغه‌های سیاسی طراحان سؤال بر دغدغه‌های ملی موجود است. البته نمی‌شود این شائبه را به تمامی رد کرد و منکر عقبه سیاسی طرح سؤال از رئیس جمهوری شد، زیرا می‌بینیم که فقط یک جریان سیاسی سؤال را مطرح کرده است.
با این حال اصل 88 قانون اساسی این اختیار را به نمایندگان داده است که از رئیس جمهوری در چارچوب وظایف او سؤال کنند و به نظر می‌رسد سؤالاتی نیز که این نمایندگان از رئیس جمهوری پرسیده‌اند، در چارچوب وظایف قانونی او است؛ سؤالاتی حول محور مسائل اقتصادی کشور که طبیعتاً در وهله اول دولت و رئیس جمهوری باید پاسخگوی آن باشند.
فارغ از این شائبه‌ها آنچه در این میان اهمیت دارد این است که بدانیم بخش قابل توجهی از آنچه منجر به شرایط حال حاضر کشور و مشکلات اقتصادی مبتلا‌به شده است حاصل تصمیم رئیس جمهوری و اعضای کابینه نیست. در حالی که بیشتر سؤالات نمایندگان حول مسائل اقتصادی است. آنها عموماً معتقدند که تیم اقتصادی دولت می‌توانست بهتر از این عمل کند. حال آنکه به شخصه معتقدم این نشانی درستی برای یافتن منشأ مسائل اقتصادی کشور نیست، زیرا تا زمانی که برجام پابرجا بود و امریکا از برجام خارج نشده بود، روند مسائل اقتصادی و عملکرد دولت نسبتاً روند قابل قبول و قابل دفاعی را طی می‌کرد.
اگرچه آهنگ سرمایه‌گذاری خارجی به کندی پیش می‌رفت، اما استقبال شرکت‌های اروپایی برای سرمایه‌گذاری در ایران زیاد بود، تورم کنترل شده بود، نرخ بیکاری در حال کم شدن بود و شرکت‌های خصوصی از فراهم شدن امکان تعامل با دنیا راضی بودند و ما روند رو به تکاملی را در وضعیت اقتصادی کشور تجربه می‌کردیم. خروج امریکا از برجام اما وضعیت جدیدی را به وجود آورده است.
شرایطی که محصول عملکرد رئیس جمهوری نیست. مردم هم این موضوع را می‌دانند. بنابراین اینکه بیاییم همه تقصیرات را متوجه رئیس جمهوری و کابینه‌اش کنیم، چندان منصفانه نیست. اگر چه در نهایت آنها باید در حیطه مسئولیت خودشان پاسخگو باشند.
در عین حال همچنان یک ایراد به دولت و رئیس جمهوری وارد است و آن اینکه متأسفانه آنها در ایجاد یک ارتباط منسجم، نزدیک، صمیمی و قوی با مجلس و نمایندگان و ارائه اطلاعات و آمار به آنها ضعیف عمل کرده‌اند. شاید اگر چنین ارتباطی برقرار بود، اصلاً کار به طرح سؤال از رئیس جمهوری نمی‌رسید.
با این حال در مواجهه با اعلام آمادگی رئیس جمهوری برای حضور در مجلس و پاسخ به سؤالات آنچه به عنوان یک نماینده انتظار دارم، این است که رئیس جمهوری شفاف‌تر از هر زمان سخن بگوید، موانع و مشکلات را کاملاً بیان کند، اینکه چه مقدار از شرایط فعلی حاصل تصمیمات دولت و چه میزان حاصل اقدامات خارج از حیطه اختیارات دولت بوده است را برای مردم و نمایندگان توضیح بدهد. امیدوارم حاصل این حضور هم آرامش بیشتر جامعه باشد و هم نمایندگان سؤال کننده از پاسخ‌های روحانی قانع شوند.

فرصت طلایی روشنگری

عبدالله ناصری
فعال سیاسی اصلاح‌طلب
بدون تردید پشت سر سؤال از رئیس جمهوری، یک جریان و تشکیلات سیاسی قرار دارد. حتی می‌توان فرآیند این سؤال را به آغاز اعتراض‌های دی ماه در شهر مشهد تشبیه کرد. به این معنی که ابتدای شکل‌گیری اعتراض در مشهد، برخی می‌پنداشتند که این اعتراض‌ها تنها در همان شهر باقی می‌ماند و از این رو می‌تواند هزینه زایدی را به دولت تحمیل کند و آن را تحت فشار قرار دهد. اما دیدیم که اعتراض‌ها به سایر شهرهای کشور هم تسری یافت تا اینکه در نهایت جمع‌بندی ارکان حاکمیت براین قرار شد که تظاهرات مسأله داخلی است و باید به مطالبات مردم پاسخ گفت. امروز هم رئیس جمهوری می‌تواند از این اتفاق سازماندهی شده استفاده کند و برخی از مسائل دولت و کشور را برای مردم بازگو کند.
به این ترتیب من سؤال برخی از نمایندگان از رئیس جمهوری را یک فرصت طلایی برای رئیس جمهوری و دولت می‌بینم. زیرا اگر شرایط اجتماعی امروز کشور خطیر است، چه مردم معترض و چه بخش‌هایی از مردم که سکوت کرده‌اند، رئیس جمهوری را شخص دوم کشور می‌دانند و معتقدند که قدرت رئیس جمهوری در نظام سیاسی و اجرایی کشور کم نیست. از این رو انتظار می‌رود روحانی از این فرصت استفاده کرده و برای مردم تشریح کند که چرا در 4-5 سال گذشته بسیاری از مسائل حل نشده باقی مانده است. او نه تنها باید واقعیت‌ها را به مردم بگوید، بلکه باید بگوید که پشت سر قضیه برهم زدن روابط ایران و عربستان و سفارت این کشور در تهران چه کسانی بودند که امروز عربستان به یکی از اضلاع ضدیت با جمهوری اسلامی تبدیل شده است.
همچنین رئیس جمهوری باید بگوید که پشت سر بحران‌های اقتصادی کدام بنگاه‌ها قرار دارند و آیا تنها سیاست‌های ارزی دولت و بانک مرکزی وضع اقتصاد را به اینجا کشانده است یا مسائل دیگری هم دخیل بوده است؟ با وجود همه اینها، اگر روحانی از این فرصت طلایی استفاده نکند و مسائل را برای مردم بازگو نکند، حتماً جامعه نگاهی  را که نسبت به کارآمدی یا ناکارآمدی نظام سیاسی کشور دارد  روی شخص رئیس جمهوری متمرکز می‌کند و جهت اصلی فلش مطالبه‌ها تنها متوجه دولت و شخص رئیس جمهوری خواهد شد.

انگیزه سؤال؛ تقویت یا تضعیف رئیس جمهوری؟

علیرضا رحیمی
عضو هیأت رئیسه مجلس
پس از اعلام وصول سؤال از رئیس جمهوری در مجلس، فضای کشور فضای انتظار برای شنیدن پاسخ رئیس جمهوری به پنج سؤال مطرح شده در حوزه‌های بیکاری، تورم، نرخ ارز، تحریم‌ها و قاچاق شده است. اگر چه نسبت به همه موضوعات مطرح شده، رئیس جمهوری و نیز وزیران و مسئولان ذیربط به طور مکرر پاسخ‌های مبسوطی به افکار عمومی و مردم ارائه کرده‌اند اما نمایندگان مجلس بیش از مردم با توضیحات و پاسخ‌های رئیس جمهوری مأنوس هستند.
 همچنان که در جلسات کاری مختلف با نمایندگان از جمله جلسه غیرعلنی با حضور سران قوا در مجلس، دکتر روحانی بخشی از زوایای تحریم‌ها و نیز اقدامات دولت در مقابله با بیکاری و قاچاق کالا و تورم را توضیح داده است. روشن است در وضعیتی که سؤال کنندگان از پاسخ‌های رئیس جمهوری به دلیل استماع بی‌واسطه در مناسبت‌های مختلف آگاهی دارند، طرح سؤال از رئیس جمهوری اهدافی فراتر از روشنگری و رفع جهل و ابهام‌زدایی دنبال می‌کند.
 با اینکه در این مقام به دنبال کشف انگیزه طراحان سؤال نیستم اما قرائن بهره‌برداری (سیاسی و رسانه‌ای علیه دولت) بیش از طرح سؤال و نسبت دادن موارد سخیف و بی اساس چون چند تابعیتی بودن فرزندان مقامات عالی دولت یا کاهلی رئیس جمهوری در ساعات کار یا نسبت دادن خلاف و بی پایه اختصاص 2 هزار و 500 گرین کارت امریکا به خانواده مقامات دولتی کشورمان در حین مذاکرات هسته‌ای، اهدافی در چارچوب تخریب و تنزل جایگاه دولت و شخص رئیس جمهوری در افکار عمومی را به ذهن متبادر می‌کند.
نسبت دادن چالش‌های انباشته از دهه‌های قبل در حوزه‌های محیط زیست، آسیب‌های اجتماعی، تغییرات آب و هوایی، اقتصاد، اشتغال و... به رئیس جمهوری و دولت‌های یازدهم و دوازدهم نمونه‌های روزمره مخالفان در اظهارات و تبلیغات‌شان علیه دولت است.
فرصت حضور در مجلس و پاسخ به سؤال نمایندگان برای دکتر روحانی امتیازی مغتنم به منظور خنثی کردن سناریوی براندازی دولت و تقویت تعامل دولت و مجلس خواهد بود. اگر چه سؤال از رئیس جمهوری در ایران حق قانونی همه نمایندگان از همه طیف‌های سیاسی است اما بهره‌برداری سیاسی و استفاده ابزاری از اهرم‌های نظارتی مجلس، صفحه‌ای جدید برای داوری را پیش روی مردم باز خواهد کرد.

مردم در جریان امور قرار گیرند

الهه کولایی
استاد دانشگاه
بدون تردید مجلس یکی از سیاسی‌ترین نهادهای قدرت در کشور ما است و همه افعال و رفتارهای آن می‌تواند از زاویه ملاحظات و محاسبات سیاسی ارزیابی شود. اما باید توجه داشت که در انتخابات ریاست جمهوری 96 شاهد اقبال بی‌نظیر یا به تعبیری کم نظیر مردم مشتاق دگرگونی و بهبود شرایط کشور و حضور آنان پای صندوق‌های رأی بودیم تا حقوقدانی را برای تصدی امور اجرایی کشور انتخاب کنند که زمینه‌های لازم برای تأمین حقوق اساسی آنان در عرصه‌های سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی را فراهم کند.
 در حالی که بیش از یک سال از این تحول سرنوشت‌ساز در کشور ما می‌گذرد، بسیاری از مطالبات و خواسته‌های مردم تأمین نشده باقی مانده است. این امر این نگرانی را در کشور دامن زده است که در شرایط تحولات عمیق و تأثیرگذار منطقه‌ای و بین‌المللی، تأمین خواسته‌ها و رسیدگی به حقوق مردم در همه سطوح نه تنها صرفاً یک تکلیف سیاسی برای پاسخ دادن به رأی مردم، که حتی می‌تواند موضوع امنیتی برای حفظ ثبات و امنیت کشور دیده شود.  در چنین شرایطی تأکید رئیس جمهوری بر مشروعیت خود و رئیس مجلس و اینکه قوای مجریه و مقننه برآمده از رأی مردم هستند، یادآوری بسیار مهم و حیاتی است که نمایندگان مردم هم در دستگاه اجرایی و هم در دستگاه قانونگذاری باید بیش از پیش به آن توجه کنند و مبرم بودن شرایط  و اهمیت آن را درک کنند و اساساً متناسب با آن رفتار کنند. با وجود این، حضور آقای روحانی در مجلس می‌تواند و باید به روشن شدن افکار عمومی، بیان چالش‌ها و موانع پیش روی رئیس جمهوری و دستگاه اجرایی و حتی فرصت‌های استفاده نشده یا از دست رفته آن کمک کند تا مردم در جریان این امور قرار گیرند. این جمله معروف رهبری انقلاب اسلامی را فراموش نکنیم که «مردم ولی نعمت ما هستند.»
اینک در شرایط پرسشگری مجلس و پاسخگویی رئیس جمهوری، ولی نعمتان نظام یعنی مردم هستند که باید در جریان چالش‌ها و موانع پیش روی دستگاه اجرایی قرار گیرند. از سوی دیگر دستگاه اجرایی و رئیس جمهوری هم با استفاده از خرد جمعی و بدنه کارشناسی خبره و کارآمدی که در کشور وجود دارد، با شکستن حلقه‌های بسته در دستگاه‌های تصمیم‌گیری و اجرا راه را برای تأمین مطالبات قانونی مردم و در واقع بهبود همه‌جانبه کشور باز کنند.  در واقع رئیس جمهوری نه فقط در برابر نمایندگان مردم، بلکه در برابر خود مردم باید بیش از اینها ظاهر شود و آنان را در واقعیت‌های داخل و خارج بیش از پیش قرار دهد. وظیفه‌ای که صدا و سیمای جمهوری اسلامی برعهده دارد و متأسفانه همچنان برای انجام این وظیفه کوتاهی می‌کند.

روحانی با مردم سخن بگوید

مجید فراهانی
دبیرکل حزب ندای ایرانیان
امروز اینکه سؤال از رئیس جمهوری قانونی هست یا نیست، در درجه دوم اهمیت قرار دارد. آنچه اهمیت دارد، این است که رئیس جمهوری با مردم سخن بگوید. سؤال از رئیس جمهوری و وزرا حق نمایندگان است و نمی‌توان پرسید چرا نماینده یا نمایندگانی تشخیص داده‌اند از رئیس جمهوری یا سایر اعضای دولت سؤال کنند. در تاریخ اسلام هم آمده است که وقتی از حضرت علی(ع) پرسشی مطرح می‌شد یا نکات دیگری، ایشان بدون هیچ ملاحظه‌ای پاسخ مخاطبان خود را می‌دادند. از این رو، نه تنها سؤال از رئیس جمهوری را فاقد عیب و ایراد می‌دانم، بالاتر از آن معتقدم سؤال کنندگان نمی‌توانند مدعی شوند که چرا نمایندگان تهران سؤال از رئیس جمهوری را امضا نکرده‌اند. زیرا همان طور که آنان حق دارند سؤال کنند، اینان هم حق دارند تصمیم دیگری بگیرند. این موضوعات مسأله فرعی سؤال از رئیس جمهوری است، زیرا مسأله اصلی فراهم کردن فرصتی برای رئیس جمهوری جهت گفت‌وگو با مردم در پیشگاه مردم و در خانه مردم است. انتظار می‌رود رئیس جمهوری در این فرصت نه تنها درباره موانع پیش رو، اختیارات رئیس جمهوری و دلایل ایجاد چنین وضعیتی برای کشور با مردم سخن بگویند، بلکه انتظار می‌رود برنامه‌ها و راهکارهای خود برای مدیریت این شرایط را نیز با مردم درمیان بگذارند.
از این رو معتقدم رئیس جمهوری باید هرچه زودتر در مجلس حاضر شوند، زیرا این حضور و صحبت با مردم، می‌تواند بار دیگر آرامش را به میان مردم بازگرداند. پیش‌بینی من به عنوان یک فعال سیاسی این است که رئیس جمهوری برخی از حقایق را برای مردم بازگو خواهد کرد و به موانع پیش رو و دلایل بروز چنین اتفاقاتی در کشور اشاره خواهد کرد. اما امیدوارم این مسائل در حد حرف باقی نماند و با تغییر تیم اقتصادی رئیس جمهوری و ارائه برنامه مشخص شاهد برون رفت از وضعیت فعلی باشیم.
لینک منبع خبر
پربازدیدترین‌های روزنامه ها
«پاسخ مسخره!» (خراسان) صد رحمت به توپ میرزا آقاسی!(یادداشت روز) (کيهان) اسرائیل دوباره تحقیر شد (تجارت) حباب «ریزپرنده- غول‌رسانه» ترکید! (جوان)
سایر اخبار این روزنامه
رئیس جمهوری امشب با مردم سخن می گوید کیمیا علیزاده بازی‌های آسیایی را از دست داد اقتصاد و سیاست ایران کجا ایستاده است؟ روحانی: حقایق را می‌گویم تصمیم های مهم ارزی دولت فرود 5 فروند «ای تی آر» با 5 میلیون یورو قطعه یدکی در مهرآباد سؤالی که پرسیده نمی شود؛ شلیک می شود تحریم‌های جدید و معمای مذاکره با ترامپ بابک زنجانی آدرس غلط می‌دهد ولع خرید در بازاری که کمبود ندارد ترور پهپادی رئیس‌جمهوری ونزوئلا هویزه و اهواز قربانیان آتش <هورالعظیم> سلام ایران نظــــــــر مـــــردم