به نام روحانی، به کام کاسبان تحریم

عادل جهان‌آرای‪-‬ برای چند لحظه‌ای سال 92 را به یاد بیاورید. وضعیت کشور به صورتی است که گویی هر لحظه امکان جنگی ناخواسته وجود دارد، رشد منفی 6درصدی اقتصاد کشور، تورم بیش از 40درصدی و تحریم‌های فراوان از همه‌سو حتی از سوی دوستان ایران مثل چین و روسیه که به نوعی قطعنامه‌های سازمان ملل علیه ایران را تایید می‌کردند، فضایی را به وجود آورده بود که انگار همه‌چیز به پایان خط رسیده بود. اما ناگهان مردم در انتخابات ریاست جمهوری، حسن روحانی را که عقبه اصول‌گرایی داشت، این بار اما شعار اعتدال را سرلوحه برنامه‌های خود قرار داد برگزیدند. به موازات آن جریان اصلاحات که بعضا با رنگ سبز شناخته می‌شدند، به دلیل گذر از این وضعیت، رنگ‌ بنفش را پذیرفتند و صندوق آرای روحانی را چنان انباشتند که شاید خودِ روحانی هم انتظار آن را نداشت. دولت اعتدال از سال 92 تا سال 95توانست بدون آنکه خبری از برجام باشد و تحریم‎ها هم سر جای خود بودند، بر خلاف رکود سنگینی که در تمام ارکان اقتصادی کشور وجود داشت، با برنامه‌های انقباضی خود نه تنها رشد اقتصادی را بهتر کرد و تورم را کاهش داد، قیمت دلار را نیز در حد متعادلی نگه داشت، ارزش پول ملی تثبیت شد و در عرصه سیاسی هم برجام را به بار نشاند، رشد منفی مثبت شد تا وضعیت بهتری برای کشور رقم بخورد.
سال 96 در حالی شروع شد که روحانی با امید برداشت از خوان برجام، بار دیگر به پیروزی رسید. اما با برآمدن جمهوری‌خواهان در آمریکا، سال 96 با التهاب سپری شد. این در حالی بود که بعد از امضای برجام، کاسبان تحریم برآشفته شده بودند و از همان روز آرزو می‌کردند که دستی از آستینی در آید و برجام را پاره کند، تا آنکه ترامپ آمد و آرزوی آنها را برآورده ساخت.
همین عمل ترامپ کافی بود دلواپسان از فرصت استفاده کرده و استارت هجمه را بزنند و در همه حوزه‌ها حمله‌های تند خود را علیه روحانی افزایش دهند. حتی تغییر ادبیات روحانی که خوشایند مذاق آنها هم بود، نتوانست این حمله‌ها را کاهش دهد. فردای روزی که ترامپ خروج آمریکا از برجام را اعلام کرد، همه چیز در کشور رنگ و بوی دیگری گرفت. قبل از آنکه تحریم‌های ایالات متحده عملی شود، معلوم نبود چه اتفاقی افتاده است که کشور دچار التهاب شد و انواع مشکلات اقتصادی و اجتماعی گریبان مردم و کشور را گرفت. اما این‌که درست بعد از اعلام خروج یک‌جانبه یکی از امضاکنندگان برجام، این همه کشور دچار تنش شد، باید به آن شک کرد. خروج ترامپ برای کاسبان تحریم بهشت تازه‌ای را ایجاد کرد و آنها هم به راحتی توانستند با انواع طعنه و تهمت به روحانی، از این آب گل‌آلود ماهی دلخواه خود را بگیرند. خیالشان دیگر راحت است، چون هم سود خوبی از این وضعیت نصیب‌شان می‌شود، هم بدون آنکه کسی بخواهد آنها را شماتت کند، به راحتی می‌توانند روحانی را بنوازند و او را مقصر چنین وضعیتی بدانند. حالا همه چیز به نام روحانی تمام می‌شود و مجلس هم سعی دارد که وارد این بازی شود و ناخودآگاه آب به آسیاب کاسبان تحریم بریزد و رسانه‌های کاسبان تحریم هم استارت عدم کفایت
شیخ دیپلمات را بزنند.


حالا باید دید که روحانی با چه ابزاری می‌خواهد رقبای خود را از گردونه رقابت کنار بگذارد. در دور دوم انتخابات برگ برنده‌اش برجام بود و اینک که این برگ را ترامپ و دوستان داخلی او ربودند، فعلا او را به گوشه رینگ بردند. آیا روحانی ترفندهایی دارد که بتواند از گوشه رینگ بیرون بیاید و ضربات ناک‌اوت کننده‌ای را نثار رقبایش کند. روحانی در صورت باخت پیش از آنکه سابقه خود را تخریب کرده باشد، به نوعی برگ‌های حیثیتی دوستان اصلاح‌طلب خود را سوزانده، کاری که آرزوی دلواپسان و کاسبان تحریم است. آنهایی که به هر دری می‌زدند تا اصلاح‌طلبان را بدهکار کنند، حالا با ادعای این‌که روحانی نماینده اصلاح‌طلبان است- چیزی که روحانی حتی یک بار هم به آن اشاره نکرد- و نتوانسته با تدابیری درست مشکلات اقتصادی، سیاسی و اجتماعی را حداقل در حد همان دور اول ریاست جمهوری خود نگه دارد، در نتیجه، این وضعیت را در کارنامه اصلاح‌طلبان خواهند نوشت.
کاسبان تحریم نیک می‌دانند که هر گشایشی در کار دولت رخ بدهد، آنها زیان خواهند دید، پس سعی می‌کنند روحانی را مسئول هر نوع ناکارآمدی و مشکلات اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی کشور معرفی کنند. برای کاسبان تحریم فرق نمی‌کند که کشور در چه وضعیتی قرار می‌گیرد؛ مهم این است که فعلا باید روحانی را سیبل حملات خود قرار دهند. با ساختن دولت در سایه و این که هر کس هم به خود اجازه دهد به جای مسئولان اصلی نظام با دنیا صحبت کند و اعلام این‌که دولت باعث افزایش قیمت ارز و گرانی و رکود و ناآرامی است، به منویات خود دست یابند. البته شکی نیست که این پرسش به جای خود باقی است که دولت چرا در این وضعیت تماشاگر کاهش ارزش پول ملی است یا چه عاملی باعث شده است که به جای حالت تهاجمی در مقابل مشکلات کنونی، دچار رفتاری انفعالی شود؟ ولی این پرسش‌ها ربطی به کاسبان تحریم ندارد، آنها هر چه فضا ملتهب‌تر شود، بهشت بهتری خواهند داشت. برای آنها رفاه و آسایش و امنیت مردم، نگران‌کننده است و هر نوع مشکل یا تحولی خارج از قاعده از جمله اعتراض به گرانی یا درگیری و برگزاری تجمع‌های گسترده در شهرهای کشور، باب میل‌شان خواهد بود. روحانی اگر دست روی دست بگذارد و به تماشای این وضعیت بنشیند، در حقیقت آب به آسیاب کاسبان تحریم می‌ریزد و بهانه به دست این طیف می‌دهد تا بدون هیچ ابایی او را بنوازند. مهم‌ترین چیزی که شاید روحانی در دست داشته باشد، آمار و اطلاعات و تحرکات پشت پرده است، به همین دلیل باید از گوشه رینگ بیرون بیاید. برای هیچ بوکسوری گوشه رینگ محل مطمئنی نیست. روحانی همانگونه که وعده داد باید ثبات و آرامش را به جامعه برگرداند.
سایر اخبار این روزنامه
به مناسبت سالمرگ حسین پناهی، شاعری که روحی کودکانه اما پریشان داشت بابونه بی‌پناه برای مادر آوازخوانان ایران که انسانیت 49 سال است داغدار اوست زجرِ قمـر «همدلی» موضوع شیوع دلالی را در جامعه امروز ایران بررسی می‎کند اپیدمی دلالی «همدلی» پیرو اظهار نظر یکی از اعضای مجلس خبرگان درباره پیشنهاد ترامپ بررسی کرد سیاستی که متولی ندارد «همدلی» در گفت‌و‌گو با کارشناسان اقتصادی، راهکارهای ایجاد شفاف‌سازی را بررسی می‌کند گزارش «همدلی» از کودکان کار بدون هویت که اسیر قاچاقچیان اعضای بدن می‌شوند توحشی باورنکردنی همزمان با برگزاری دادگاه منفورت، دو قاضی در دو پرونده مختلف، دولت ترامپ را موظف به رسیدگی به مسائل مهاجران کردند تنها دختر عبدالفتاح سلطانی درگذشت عبدالفتاح سلطانی بعد از فوت دخترش به مرخصی آمد هرمز شریفیان پاستور در سکوت به نام روحانی، به کام کاسبان تحریم تنها دختر عبدالفتاح سلطانی درگذشت عبدالفتاح سلطانی بعد از فوت دخترش به مرخصی آمد درخواست برگزاری تجمع مقابل مجلس در روز استیضاح ربیعی